بهگزارش میراثآریا به نقل از روابطعمومی پژوهشگاه میراثفرهنگی و گردشگری، سپیده جمشیدی یگانه سرپرست هیأت باستانشناسی 12تیر 1400با اعلام این خبر گفت: «شهرستان داراب در استان فارس با توجه به موقعیت جغرافیایی، دشت حاصلخیز و منابع آب کافی همواره در طول دوران مختلف مورد توجه جوامع انسانی بوده اما علیرغم غنای فرهنگی، چندان مورد پژوهش قرار نگرفته و معدود پژوهشهای باستانشناسی معطوف به دوران تاریخی و اسلامی بوده، از اینروی کاوش و پژوهش در دورههای قدیمیتر ضروری به نظر میرسد.»
این باستانشناس با بیاناینکه پروژه کاوش در این محوطه با مجوز پژوهشگاه میراثفرهنگی و گردشگری به انجام رسیدافزود: «به منظور شناخت شاخصههای فرهنگی این منطقه در طول هزارههای سوم و دوم پیش از میلاد و همچنین شناخت برهمکنشهای فرهنگی منطقهای و فرامنطقهای تپه هیربدان برای کاوش انتخاب شد.»
او با اشاره به اینکه محوطه هیربدان اولین بار توسط میروشجی شناسایی شد و در سال 1397 نیز خانی پور این محوطه را بازدید کرد، تصریح کرد: «با توجه به اهداف کاوش، در این فصل پنج گمانه و دو ترانشه ایجاد و کاوش در آنها منجر به شناسایی نهشتههایی از دوره کفتری شد.»
این باستانشناس گفت:«از یافتههای این کاوش میتوان به تدفینهای انسانی، سازههای معماری و چند کتیبه بر روی لبه ظرف سفالی اشاره کرد.»
سرپرست هیأت باستانشناسی با تشریح یافتههای این پروژه تصریح کرد:«تدفینهای این محوطه از نوع ساده چالهای بوده و به صورت طاقباز و جنینی صورت گرفته و معماری به دست آمده شامل چند فضای مستطیلشکل و یک فضای مدور بوده که همگی با مصالح خشت ساخته شدهاند.»
انتهای پیام/