گردشگری چندنسلی می‌تواند فرصتی برای چندین نسل باشد تا در سفری شرکت کنند که ممکن است در صورت تحقق نیافتن، فرصت دیگری برای انجام آن نتوان داشت. 

در گردشگری چندنسلی همچنین ممکن است به همه این امکان را بدهد که یکدیگر را بهتر بشناسند و ویژگی‌های جدیدی یکدیگر را ببینند. فرزند کوچک ممکن است بفهمد که مادربزرگ یک بانوی سرگرم کننده است که باید در کنار او باشد و پدربزرگ ممکن است دریابد که نوجوان به ظاهر خسته در خانواده یک جوان باهوش است و توانایی‌های زیادی برای ارتباط با مردم دارد. 

سفر در کنار چند نسل موقعیتی است که با نسل‌های مختلف سفر کرد از دیدگاه و تجربه همدیگر استفاده کرد، این نوع گردشگری در کشورهای پیشرفته به یک ایده‌آل تبدیل شده است و به نظر من یک الگوبرداری از کشورهای شرقی بوده است چرا که در سالهای نه چندان دور نه تنها دور همی‌های خانوادگی یک رسم و فرهنگ بود، در کنار پدر و مادربزرگ‌ها سفر کردن همیشه باعث دلگرمی بیشتر خانواده‌ها می‌شد. یادمان نرود گردشگری چند نسلی مانند سفر به کنار دریا و یا کویر نیست که همیشه در دسترس باشد فرصتی است که با زمان پیش میرود و از دست دادن آن جز اندوه ثمره‌ای دیگر ندارد. 

چند نکته و پیشنهاد برای گردشگری چند نسلی

۱- از کم شروع کنید

از سفرهای کوتاه مدت شروع کنید و قبل از یک هفته یا بیشتر به یک سفر سه روزه بروید. اگر به نظر شما لذت‌بخش بود، پس برنامه‌ریزی برای تعطیلات طولانی مدت را با هم شروع کنید. شما می‌خواهید گروه شما در این تعطیلات با خاطرات شیرین به گذشته نگاه کنند. اگر در پایان یک سفر سه روزه، همه آماده هستند تا راههای جداگانه خود را بگذرانند، شما می‌دانید که نباید برای تعطیلات ۱۰ روزه با گروه برنامه‌ریزی کنید. 

۲- برنامه‌ریزی برای همه نسل‌ها

فعالیتهایی را برنامه‌ریزی کنید که برای همه جذاب باشد یا هر کس با ترجیحات خود به آن توجه کند. به عنوان مثال، من طرفدار گلف نیستم، اما به دلیل اینکه گروه می‌خواست در بازی گلف شرکت میکنم، برنامه‌ریزی باید شامل فعالیتهایی باشد که همه می‌توانند در مقطعی از تعطیلات از آن‌ها لذت ببرند. 

۳-انواع فعالیت‌ها را انتخاب کنید

اطمینان حاصل کنید که همه حداقل یک فعالیتی دارند که دوست دارند در طول سفر انجام دهند. هیچ کس نمی‌خواهد تمام تعطیلات خود را صرف انجام فعالیتهایی کند که از آن‌ها متنفر است، بنابراین از هیچکس در گروه انتظار چنین چیزی را نداشته باشید. 

۴- برنامه خواب را در نظر بگیرید

یک هفته کامل فعالیت‌های صبحگاهی به این معنی است که فردی که عادت دارد دیر بخوابد تحریک‌پذیر می‌شود. به همین ترتیب، افرادی که معمولاً زود از خواب بیدار می‌شوند ممکن است اشکشان دربیاید. برنامه‌های جایگزین را برای همه ایجاد نمایید تا همه را خوشحال کنید. همچنین، فعالیتهای جایگزین را برای کسانی که برنامه خواب متفاوتی دارند پیشنهاد دهید. شاید برخی از افراد بتوانند تا اواخر شب در حالی که دیگران در خواب هستند با هم بازی کنند یا فیلم تماشا کنند. برخی دیگر می‌توانند پیاده‌روی کنند یا کتاب بخوانند در حالی که دیگران هنوز صبح روز بعد در خواب هستند. 

۵- علایق همه را در نظر بگیرید

اگر شخصی، کاری را دوست دارد انجام دهد و منطقه‌ای که میخواهد از آن بازدید می‌کنید در دسترس است، حتماً آن را در برنامه‌ریزی خود لحاظ کنید، مخصوصاً هنگام انتخاب محل اقامت. مثال: نوجوانانی که عاشق تنیس هستند از اقامت در مکان‌هایی که امکانات تنیس دارند یا نزدیک زمین تنیس هستند قدردانی خواهند کرد. پدربزرگ و مادربزرگ، که منتظر یک پیاده‌روی در صبح است، از بودن در نزدیک مناطق آرام لذت می‌برد. 

۶- برنامه‌ریزی برای فعالیت‌های جایگزین

اگر به ساحل یا مقصد دیگری می‌روید که عمدتاً خارج از منزل است و یک هفته باران می‌بارد، چه خواهید کرد؟ درباره برخی فعالیتهای جایگزین تحقیق کنید. خرید، شب بازی، فیلم، بازدید از مرکز علمی، کنسرت، پینت‌بال داخل سالن، نمایش نور… همه اینها گزینه‌های خوبی هستند. (شما حتی می‌توانید دیگران را مسئول تحقیق در مورد آنچه که می‌خواهید در منطقه از قبل انجام دهید، قرار دهید. 

۷- مسئول امور مالی را تعیین کنید

چه کسی برای چه چیزی پول می‌دهد؟ قبل از اطمینان از رزرو، ترتیبات مالی باید تعیین شود که آیا هزینه‌ها به طور مساوی تقسیم می‌شود و یا یک نفر صورت حساب را پرداخت می‌کند؟ آیا همه افراد مبلغ مشخصی را پرداخت می‌کنند یا این که گروه قیمت واحد اجاره را تقسیم کرده و سپس هزینه‌های دیگر را به صورت جداگانه پرداخت می‌کنند؟ 

۸- در مورد فعالیت‌های از پیش مشخص شده بحث کنید

اطلاعات مربوط به فعالیت‌های پیش‌بینی شده را از قبل به اشتراک بگذارید تا همه بدانند برای سفر به چه لباس و کفشی نیاز دارند. مادربزرگ، که لباس‌های راحت می‌پوشد ممکن است کفش‌های پیاده‌روی نپوشد مگر اینکه بداند از قبل به آن‌ها نیاز دارد. همچنین به همه نسل‌ها کمک می‌کند تا بدانند چه انتظاری دارند و باید منتظرچه باشند.

۹- محدودیت‌های فیزیکی را در نظر بگیرید

اگر کسی در گروه سفر چند نسل شما محدودیت‌های جسمانی دارد، مطمئن شوید که همه افراد گروه آگاه هستند و فعالیت‌ها را بر این اساس برنامه‌ریزی کنید. 

این بدان معنا نیست که بقیه گروه نمی‌توانند فعالیت‌های سنگین انجام دهند. این فقط بدان معناست که باید برنامه‌ای برای رسیدگی به وضعیت موجود تهیه شود. اگر کسی نباید تنها باشد، مطمئن شوید که طرحی برای به اشتراک گذاشتن مسئولیت شرکت آن شخص در نظر گرفته شده است. اگر با شخصی که از دوچرخه سواری سریع لذت می‌برد در یک شهربازی هستید، به نوبت با آن‌ها بمانید تا دیگران سوار شوند. اگر شخصی بسیار کندتر از دیگران حرکت می‌کند، در طول روز نقاط ملاقات را انتخاب کنید تا گروه با هم جمع شوند و جایی که اعضای خانواده می‌توانند نوبت خود را به عنوان همراه آن فرد شروع و پایان دهند. یادمان باشد افراد مسن‍‌تر خانواده روزی پرتوان بودند، پس احترام به توانایی‌های فیزیکی، آن‌ها احترام به خودتان است. 

۱۰- تنظیم انتظارات به صورت روشن و واضح

انتظارات شما از سفر می‌تواند بر دیگران تأثیر بگذارد. بدانید که هر کسی که به این سفر می‌رود ممکن است انتظارات متفاوتی داشته باشد. برخی ممکن است انتظار داشته باشند که کارهای خود را در برخی از زمان انجام دهند، در حالی که برخی دیگر تصور می‌کنند که در تمام مدت با گروه خواهند بود. اجازه دادن به همه برای برنامه‌ریزی، در این امر کمک می‌کند و نگرش شما نیز در این امر نقش دارد. اگر انتظارات خاصی دارید، حتماً آن‌ها را از ابتدا بیان کنید. به عنوان مثال می‌توان برنامه‌ریزی کرد که هر شب بدون صرف نظر از اینکه هر کس در روز چه کاری انجام می‌دهد، به صورت گروهی با هم شام بخوریم. اگر فعالیتهای خاصی وجود دارد که می‌خواهید مطمئن باشید همه در آن شرکت می‌کنند، همه را از قبل مطلع کنید. به عنوان مثال، پنجشنبه، بلیط‌های یک نمایش داریم و همه باید آماده حرکت تا ساعت ۵ بعد از ظهر باشند. در صورت اجاره آپارتمان یا خانه، مطمئن شوید که همه می‌دانند برای تکمیل چه کارهایی باید انجام دهند، مانند خالی کردن سطل زباله، پخت غذا، ظرف‌شویی، مراقبت از لباس‌های شسته شده و غیره. در صورت اقامت در هتل یا مسافرت دریایی، هیچ کس وظیفه‌ای نخواهد داشت، از جمله شما!

انتهای پیام/