محمدحسین بهجت تبریزی متخلص به شهریار از برجسته‌ترین شاعران معاصر ایرانی به شمار می‌رود که شهرت فراوانی در میان اهالی شعر و ادب دارد. مهم‌ترین اثر شهریار منظومه حیدربابایه سلام از معروف‌ترین آثار ادبیات ترکی آذربایجانی است که به بیش از ۸۰ زبان زندهٔ دنیا ترجمه شده‌است.
شهریار در یازدهم دی ۱۲۸۵ خورشیدی در روستای خشگناب در بخش قره‌چمن آذربایجان ایران در اطراف تبریز متولد شد. پدرش حاج میر آقا خشگنابی بود که در تبریز وکیل بود. شهریار درباره تاثیر و تربیت پدرش در اوان کودکی چنین گفته است: «اوّلین استاد و مربی من پدرم بود.»
او نخستین شعر خویش را در چهار سالگی به زبان ترکی آذربایجانی سرود. بی‌شک سرایش این شعر کودکانه، گواه نبوغ و قریحه شگفت انگیز او بود.
دوران تحصیلات اولیه خود را در مدارس متحده، فیوضات و متوسطه تبریز گذراند و با خواندن و نوشتن زبان های ترکی، فارسی و عربی آشنا شد. پس از آن به تهران رفت و در دارالفنون تهران تا کلاس آخر مدرسه طب تحصیل کرد و در چند مریض خانه مدارج انترنی را نیز گذراند اما در سال آخر تحصیل به علت عشقی عمیق و ناراحتی خیال و پیش آمدهای دیگر از ادامه تحصیل انصراف داد.
استاد سخن معاصر، شهریار بیش از ۲۸ هزار بیت شعر به زبان فارسی و حدود ۳ هزار بیت به زبان ترکی آذری سروده است. شهرت شهریار مرزهای داخلی ایران را در نوردیده و اکنون در بیشتر کشورهای جهان شخصیتی شناخته شده است
شهریار در روزهای آخر عمر به دلیل بیماری در بیمارستان مهر تهران بستری شد و سرانجام در ۲۷ شهریور ۱۳۶۷خورشیدی چشم از جهان فروبست و در مقبره الشعرا در تبریز به خاک سپرده شد. ۲۷ شهریور، سالروز درگذشت این استاد نام آور را با تصویب شورای عالی انقلاب فرهنگی، روز ملی شعر و ادب پارسی، نامیدند.
انتهای پیام/
