این بنا درجنوب صحن مدرسه طالبیه و جانب غربی مسجد جامع واقع گردیده و به مسجد شیخیه نیز معروف است و سطح آن تقریبا یک متر ازسطح مسجد جامع بلندتر است. این مسجد، دو در و پنج پنجره دارد که همگی جدید هستند. شبستان بزرگ این مسجد حدود ۶۰ متر طول و ۲۶ متر عرض دارد . پوشش آن متشکل از ۵۴ گنبد آجری بر روی چهل ستون سنگی کبود است. همه ستون ها، منشوری و دارای قاعده ده ضلعی و سرستون مقرنس یکنواخت هستند؛ به جز یک ستون بزرگ واقع در جلوی محراب که حجاری تزیینی مارپیچ و سرستون مقرنس پرکاری دارد و از شاهکارهای هنر حجاری به شمار می رود و ظاهرا باقیمانده بنای با عظمتی است که سابقأ درهمین محل برپا بوده است. تزیینات حجاری زیبای محراب نیز قابل مقایسه با ستون فوق الذکر است. دور تا دور مسجد دارای چندین طاقنما و خواجه نشین است که طول همه آنها ۵/۴ متر و عرض آنها مختلف است. فضای داخلی مسجد، ساده و تزیینات آن منحصر به احادیثی است که با رنگ روغنی سفید بر دور ستون ها نوشته شده است . در جانب غربی این مسجد، مسجد کوچکتری نیز بنا شده که ده ستون سنگی دارد و در زمستان ها مورد استفاده قرار می گیرد. در جنوب مسجد کوچک، حیاط سه گوشی وجود دارد که برف انداز هر دو مسجد محسوب می شود. این مسجد درطی سالهای ۱۲۳۵ و ۱۲۴۰ه-. ق توسط ملامحمد ممقانی ساخته شده است. نامبرده، رئیس شیخیه بود و حجت الاسلام نامیده می شد. وجه تسمیه مسجد نیز نام اوست.
انتهای پیام/
