به‌گزارش میراث‌آریا به‌نقل از روابط‌عمومی پژوهشگاه میراث‌فرهنگی و گردشگری، یاسر جبرئیلی سرپرست هیأت باستان‌شناسی ۱۱دی ۱۴۰۰ با اعلام این خبر گفت: «این بررسی به منظور تکمیل مطالعات قبلی انجام شده در حوضه‌شرقی رودخانه زاینده‌رود به‌خصوص در ادامه مطالعات انجام شده از سوی گروه باستان‌شناسی دانشگاه هنر اصفهان و مشخص کردن وضعیت باستان‌شناختی این منطقه انجام شد.»
سرپرست هیأت باستان‌شناسی، با بیان‌اینکه در مطالعات قبلی، بخش‌های شرقی‌تر این حوضه از تالاب گاوخونی تا دشت‌های جنوب ورزنه-کفرود مورد بررسی قرار گرفته بود که نشان از غنای فرهنگی این منطقه داشت، تصریح‌کرد: «اما مناطق غربی‌تر آن که به لحاظ شرایط محیطی در یک زون قرار می‌گیرند مورد مطالعه قرار نگرفته بود در نتیجه اطلاعات ما در رابطه با وضعیت باستان‌شناختی این بخش بسیار مبهم بود.»
جبرئیلی افزود: «بنابراین به منظور شناسایی آثار و محوطه‌های باستانی، همچنین پاسخ به پرسش‌هایی از قبیل چگونگی منظر فرهنگی منطقه و تغییرات آن در طول زمان، چگونگی الگو یا الگوهای استقراری محوطه‌ها در این منطقه، بررسی باستان‌شناختی حوضه شرقی رودخانه زاینده‌رود مابین دشت‌های روستای کفرود و شهر اژیه طرح‌ریزی و اجرا شد.»
این باستان‌شناس گفت: «شناسایی و مستندنگاری محوطه‌های باستانی و ثبت و ضبط دقیق آن‌ها، مشخص کردن وضعیت تاریخ و فرهنگ منطقه، بازسازی تغییرات جمعیتی، الگوهای استقراری و به طور کلی استفاده از منظر، درک الگوهای استقراری و تغییر و تحولات فرهنگی آن در دو مقیاس محوطه‌ای و منطقه‌ای به عنوان اهداف پروژه دنبال می‌شوند.»
او با اشاره به اینکه این بررسی مساحتی در حدود ۲۰۰ کیلومتر مربع را پوشش داد و در این محدوده بالغ بر ۵۰ محوطه و اثر باستانی از دوره‌های مفرغ، ساسانی و دوره اسلامی شناسایی شد اظهارکرد: «به نظر می‌رسد که منطقه مورد مطالعه در دوره اسلامی به‌خصوص در سده‌های میانه بیشتر مورد توجه قرار گرفته و شواهد این امر علاوه بر مدارک باستان‌شناختی در متون دوره اسلامی نیز منعکس یافته است.»
انتهای پیام/
