به گزارش میراث آریا، مهم‌ترین رویدادهای سوم بهمن را در ادامه به نقل از پایگاه «موسسه مطالعات تاریخ معاصر ایران» می‌خوانید.
رویدادهای سوم بهمن
سال ۱۲۹۴
ایرانیان مقیم آلمان روزنامه‌ای به نام کاوه در برلین انتشار دادند. گرداننده روزنامه سیدحسن تقی‌زاده، نماینده سابق مجلس است.
سال ۱۳۰۰
هیاتی به ریاست سیدحسن تقی‌زاده برای انعقاد قراردادهای تجارتی بین ایران و دولت شوروی عازم مسکو شدند.
در جلسه امروز مجلس به هنگام معرفی وزیران عده‌ای از نمایندگان به صلاحیت مدیرالملک، وزیر مالیه، و نیرالملک، وزیر معارف، که در کابینه سیدضیاءالدین عضویت داشتند اعتراض نمودند.
مشیرالدوله، رئیس‌الوزراء، وزیران خود را به این شرح معرفی کرد: سردار سپه، وزیر جنگ، حکیم‌الملک، وزیر امور خارجه، مدیرالملک، وزیر مالیه، سردار معظم خراسانی، وزیر عدلیه، اعتلاءالسلطنه، وزیر پست و تلگراف، ادیب‌السلطنه، وزیر فوائد عامه، نیرالملک، وزیر معارف.
سال ۱۳۰۱
روزنامه قیام در شماره امروز خود به مقام سلطنت و احمدشاه اهانت نموده و شاه را مسئول بحران‌های داخلی دانست و از وی عزل قوام‌السلطنه، رئیس‌الوزراء را درخواست نمود.
سال ۱۳۰۷
امیر امان‌الله‌خان، پادشاه افغانستان، استعفای خود را از سلطنت پس گرفت و مشغول جمع‌آوری قوا گردید.
سال ۱۳۲۵
عناوین و درجات افسران شهربانی مانند درجات افسران ژاندارمری شد، بدین ترتیب: رسدبان (ستوان با علامت ستاره بجای تاج) سربهر - سروان، یاور، سرگرد ـ پاسیار، سرهنگ ـ سرپاس، سرتیپ.
سال ۱۳۲۸
زلزله شدیدی در کنگان روی داد. جمع کثیری به قتل رسیدند.
سال ۱۳۲۹
قانون جدید حکومت نظامی در مجلس تصویب شد. بموجب این قانون اعلام حکومت نظامی در هر نقطه ایران بایستی با تصویب مجلسین باشد.
سال ۱۳۳۰
اخذ آراء در تهران خاتمه یافت مجموعاً ۱۴۳۱۶۳ نفر رأی در صندوق‌ها ریختند.
سال ۱۳۳۲
اولین جلسه مشاوره در امور نفت به ریاست آقای عبدالله انتظام، وزیر امور خارجه، و با حضور آقایان دکتر علی امینی، وزیر دارایی، دکتر فخرالدین شادمان، وزیر اقتصاد ملی، نصرالله انتظام، سفیر کبیر ایران در آمریکا و حاج محمد نمازی در کاخ وزارت امور خارجه تشکیل شد.
سال ۱۳۳۳
یک هیات حسن نیت از باکو وارد تهران شد.
سال ۱۳۴۰
در میدان بهارستان تظاهرات دانش‌آموزان اوج‌گیری کرد. پلیس به سمت دانش‌آموزان شلیک کرد. یک مقتول و چند زخمی از این حوادث باقی ماند.
سال ۱۳۴۱
از بامداد امروز شهر قم وضع خاصی به خود گرفت و کلیه اصناف و کسبه مغازه‌های خود را تعطیل کرده و دسته‌دسته با هدایت چند روحانی به راهپیمایی و دادن شعار علیه رفراندوم پرداختند. در خیابان آستانه بین تظاهرکنندگان و پلیس زدوخورد شدیدی به وقوع پیوست ولی پس از مدت کوتاهی مأمورین شهربانی مغلوب و از صحنه فرار کردند. در این زد و خورد معاون شهربانی قم و عده‌ای از افراد پلیس به شدت مجروح شدند.
سال ۱۳۴۱
شورای مرکزی نهضت آزادی ایران اعلامیه‌ای انتشار داد و از توطئه و انقلاب سفید شاه پرده برداشت.
یک واحد نظامی و ارتشی وارد قم شد و مدرسۀ فیضیه را محاصره نمود. در همین هنگام بین طلاب مدرسه و نیروی نظامی زد و خورد آغاز شد و تدریجاً دامنۀ آن وسعت یافت؛ به طوری که نظامیان تقریباً در تمام شهر پراکنده شدند. پس از تصرف شهر، پلیس دست به جلب و بازداشت روحانیون زد و عده‌ای دستگیر و روانۀ زندان گردیدند.
بانوان آموزگار و دبیر و کارمند بعنوان اعتراض به عدم شرکت زنان در رفراندوم دست از کار کشیدند و اعلامیه و تراکت‌هایی با شعارهای «زنان ایران بپاخیزید»، «ما را در ردیف ورشکستگان و جنایتکاران و بیگانگان قرار ندهید»، پخش کردند.
دولت علم اعلامیه‌ای مبنی بر تظاهرات روز پیش انتشار داد و اعلام کرد جلوی بی‌نظمی را خواهد گرفت در انجمن مطبوعات اعلام نمود که قوای مخرب را سرکوب خواهد کرد. ارسنجانی، وزیر کشاورزی، گفت که ۱۵ هزار دهقان به تهران آمدند که علیه مخالفین اصلاحات ارضی دست به تظاهر بزنند و جلوی مخالفین را بگیرند ولی با کمال نظم و آرامش تظاهر کرده به دهات خود بازگشتند.
مجدداً تظاهرات جمعی از مردم در سرتاسر جنوب تهران و دانشگاه برپا بود و پلیس نیز برای تفرقه مردم از هیچ نوع حمله‌ای خودداری نمی‌کرد. عده زیادی در این جریان بازداشت شدند.
از بعدازظهر امروز عده زیادی از کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و مأمورین امنیتی از تهران وارد قم شده، نقاط حساس شهر را اشغال کردند و مأموران مسلح در هر کوی و برزن به پاسداری پرداختند.
سال ۱۳۴۳
اعلامیه پزشکان حاکی از بهبود نسبی حال نخست‌وزیر بود.
سال ۱۳۴۵
در تهران مؤسسه تحقیقات علوم جزایی و جرم‌شناسی تشکیل شد.
شاه دومین کتاب خود را به نام انقلاب سفید انتشار داد.
سال ۱۳۴۶
پنجمین چاه در خلیج فارس به نفت رسید.
شاه و فرح وارد بانکوک شدند.
سال ۱۳۵۰
در آذربایجان در اثر نزول برف سنگین ارتباط سه هزار روستا قطع شد.
سال ۱۳۵۲
دادگاه تجدید نظر نظامی به ریاست سرلشکر احمد بهرون رأی خود را علیه متهمین سوء قصد صادر کرد. بموجب رأی صادر[ه] طیفور بطحائی، خسرو گلسرخی، کرامت‌الله دانشیان، عباسعلی سماکار، محمدرضا علامه‌زاده محکوم به اعدام شدند و هفت نفر بقیه از سه سال تا حبس ابد حکم گرفتند.
سال ۱۳۵۴
اعلام شد که پنج زن و مرد در برخورد مسلحانه با مأمورین انتظامی در ساری، گرگان و آمل به قتل رسیده‌اند.
سال ۱۳۵۶
به مناسبت نزدیک‌شدن شش بهمن مراسم پیشواز به عمل آمد. دانشگاه تهران علیرغم تظاهرات دانشجویان در این باره چند مجلس تشکیل داد و عده‌ای به نطق و خطابه پرداختند. در یکی از این جلسات آموزگار، نخست‌وزیر و دبیر کل حزب رستاخیز گفت: در راه جوانان ایدئولوژی‌های فریبنده و دام‌های گسترده وجود دارد.
سال ۱۳۵۷
گروهی از زندانیان اهواز با شورش خود، سه افسر گارد را به گروگان گرفتند و خواستار مصاحبه با مطبوعات شدند ولی بشدت مورد تنبیه قرار گرفتند.
گروهی از سربازان گارد سلطنتی در پادگان لویزان دست به تظاهرات زدند. این سربازان مدعی بودند آخرین قطره خون خود را برای بقاء شاه نثار خواهند نمود.
بازرگان اعلام کرد: بختیار باید استعفا کند در غیر این صورت باید ارتش را برای بقاء خود بکار گیرد.
شهر قم به دست مردم افتاد. دولت تانک‌ها و گشتی‌ها را جمع کرد.
محمدرضا جلالی نائینی از سناتوری استعفا داد.
برای تدارک مراسم استقبال از حضرت آیت الله العظمی خمینی ستاد ویژه‌ای توسط روحانیت مبارز تهران تشکیل شد. این ستاد مرکب از روحانیون و نمایندگان همه اقشار و گروه‌های اجتماعی و سیاسی کارهای مربوط به انجام بزرگترین استقبال تاریخ از رهبر قیام ملت ایران را انجام خواهد داد. کمیته برگزاری مراسم استقبال اولین اعلامیه خود را صادر کرد.
ناصر قشقائی با استقبال ۵۰ هزار نفر وارد شیراز شد و گفت در خدمت آیات عظام هستم.
در پاریس دانشجویان ایرانی کنسولگری را به تصرف خود درآوردند.
آیت الله طالقانی گفت: اگر ارتش دست به کشتار بزند مردم مسلح خواهند شد.
امام خمینی در مصاحبه با خبرنگاران ایرانی گفتند: در حکومت اسلامی دیکتاتوری وجود ندارد، اسلام هم آزادی خواهد داد هم به اقتصاد توجه خواهد کرد و هم توجه به سایر احتیاجات کشور.
حضرت آیت الله العظمی خمینی در آخرین مصاحبه خود با تلویزیون فرانسه گفت: برای تغییر رژیم، فشار افکار عمومی به معنی قانون است. ما به استناد همین قانون قدرت را به دست می گیریم و حکومت را مستقر می‌کنیم. ما امیدواریم که ارتش با تمام افسران آن برگردد. البته در حال حاضر قشرهائی از ارتش با ملت است ولی من صلاح ارتش را در این می‌دانم که همه برگردند. اکنون آراء عمومی شاه را خلع کرده است، به استناد همان فشار افکار عمومی که قانون واقعاً همان است باید قدرت را به دست بگیریم و حکومت را مستقر کنیم. از هیچ مملکت و از هیچ جایی، روحانیون ایران پشتیبانی و کمک مالی نمی گیرند. ما با آثار تمدن موافقیم، مایلیم که مملکت ما مجهز شود به همه آثار تمدن ولی نه آن طور که شاه عمل می کرد. شاه تمام آثار تمدن را بصورت فاسد کننده درآورد، سینما بصورت ترویج فساد شد، اخلاق جوان‌ها را فاسد کرد، مراکز فحشاء را زیاد کرد و وسائل اعتیاد جوانان را فراهم کرد.
ارتشبد قره‌باغی گفت: ارتش از دولت قانونی پشتیبانی می‌کند.
امام خمینی گفتند: راهی را که باید برویم در بهشت زهرا اعلام می‌کنم.
شوروی دستور داد تا روستاهای آن کشور در مرز ایران را تخلیه کنند.
سفارت ژاپن به اتباع خود هشدار داد تا هر چه زودتر خاک ایران را ترک کنند.»
انتهای پیام/