خانه مجیری مربوط به اواخر دوره قاجار – اوایل دوره پهلوی است و در خمینی شهر، محله اندوان، خیابان شریعتی جنوبی واقع شده. این اثر در تاریخ ۲۴ اسفند ۱۳۸۳ با شمارهٔ ثبت ۱۱۵۷۷ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است. خانه مجیری‌ها متعلق به حاج ابوالحسن مجیری (متوفی به سال ۱۲۸۶قمری ) یکی از تجار معروف توتون و تنباکو در زمان سلطنت ناصرالدین شاه است. اتاق‌ها و فضای اطراف حیاط دارای تزئینات فراوان گچبری و کاشی کاری است. شومینه ی خانه با گل‌های زیبا نقاشی شده که حاکی از ذوق فراوان نقاش است. زیر زمین بزرگی در زیر فضای سفره‌خانه وجود دارد که از طریق نورگیرهای مشبک، از حیاط خانه نور می‌گیرد.خانه حاج ابوالحسن مجیر تاجر معروف با همه ویرانی‌اش هنوز هم آخرین بازمانده این خاندان را در پناه خود دارد. خانه ای که به همت شهرداری در دست بازسازی است و در آینده ای نزدیک زیبایی و استحکام خود را بازخواهد یافت. خانه سرتیپ سدهی نیز با یک قرن قدمت از همین دست بنا هاست این خانه بازگو کننده فرهنگ زیست نیاکان ماست و بیانگر جایگاه و حرمت خانواده در میان ایرانیان. معماری آن بومی است و منطبق بر باورها و اعتقادات ما بطوریکه اهل خانواده در ان احساس آرامش کنند و به دور استراحت همسایه‌ها و تسلط چشم نامحرم زندگی کنند . این خانه‌ها به شکلی طراحی شده اند که علاوه بر صاحبخانه، میهمانان نیز در ان احساس راحتی کنند. تأمین روشنایی ، گرمای زمستان و خنکی تابستان بیشتر از طریق عوامل طبیعی همچون نور خورشید و جریان هوا بوده است.
انتهای پیام/
