به‌گزارش میراث‌آریا به‌نقل از روابط‌عمومی پژوهشگاه میراث‌فرهنگی و گردشگری، ناصر بنیادی عضو هیات علمی مرکز تحقیقات راه، مسکن و شهرسازی که 23بهمن 1400در نخستین در نخستین همایش ملی حفاظت و مدیریت میراث‌شهری سخن می‌گفت به موضوع قابل تأملی در روش‌های حفاظت و توسعه در بافت‌های شهری پرداخت و تصریح کرد: «مرمت شهری به.عنوان یک دانش و حرفه مستقل در ادبیات تخصصی معماری و شهرسازی فاقد سابقه طولانی است، از سابقه مرمت اشیا و ابنیه که بگذریم پیشینه مرمت شهری عمدتا به دوران بعد از شکل‌گیری برنامه‌ریزی شهری باز می‌گردد.»
او با بیان‌اینکه ناهماهنگی در استفاده از اصطلاحات مرمت شهری یکی از معضلات دانش و حرفه مرمت است، گفت: «صاحب‌نظران مختلف در تدوین کتب و مقالات خود و نیز در تدریس دانشگاهی هر یک تعابیر مختلفی را در خصوص این اصطلاحات به کار می‌برند این ناهماهنگی موجب شده که امکان انتقال تجارب با معانی و ادراکات واحد به دست نیاید و تلاش برای این هماهنگی از ضروری‌ترین اقدامات در برهه کنونی است.»
بنیادی افزود: « واژگان و رویکردهای مختلفی که در دسته‌بندی روش‌های مرمت شهری بررسی شد نشان داد که دانش تخصصی مرمت و به ویژه مرمت شهری در ایران گام‌هایی به جلو طی می‌کند اما اقدامات انجام شده تاکنون پاسخ‌گوی کار عظیم پیش‌رو نیست.»
او خاطرنشان‌کرد: «نبود زبان مشترک و تفاهم در بین متخصصان در زمینه واژگان مرمت شهری موجب شده که اقدامات اجرایی در سطحی از تأثیرگذاری متوقف مانده و جمع‌بندی صحیحی را تجربیات اجرایی انجام نشود.»
بنیادی در پایان گفت: «نکته حائز اهمیت در جمع‌بندی بررسی‌ها آن است که بسیاری از تحولات کالبدی رخ داده در مناطق تاریخی شهرها در کشورهای پیشرفته حاصل انجام برنامه‌های منتج از تحولات اجتماعی و اقتصادی درآن جوامع است، بدین معنی که مرمت و احیای یک بافت تاریخی عمدتا در نتیجه تلاش دست اندرکاران بوده که در بستر تحولات اجتماعی که زمینه‌ها و امکانات خاصی را به وجود آورده یا محدودیت‌هایی را از میان برده شکل گرفته است.»
انتهای پیام/
