اگر بخواهیم برای موزهها نقشی در آگاهیرسانی و فرهنگسازی داشته باشیم به نکتههای مهمی میتوان اشاره کرد از جمله با توجه به المانهای فرهنگی موجود در همه موزهها باید گفت که، رسالت اصلی موزهها آگاهیبخشی است که این مهم هم از طریق اشیا، قابل انجام و میسر شدن است و هم فضای موجود موزهای یعنی مکانهای تاریخی و فرهنگی که تبدیل به موزه شدهاند.
موزهها در دل خود تاریخی از دوران اشیای به نمایش در آمده خود را دارند این تاریخگاه مشهود و گاه نهفته در دل اشیایی هستند که در معرض دید و بازدید کنندگان هستند برای مثال باید گفت که سنگنبشتههای هر دوران تاریخی بازگوکننده بخش قابل رویت و خوانش دوران خود هستند اما سلاحهای مفرغی به نمایش در آمده بخشی تاریخی از جنگ یا صلح و چگونگی زندگی مردم دوران خود را در دل نهفته دارند بنابراین آگاهی بخشی موزهها بیبدیل و جزو لاینفک موزههاست.
در حال حاضر با توجه به کمرنگ کردن شیءمحوری موزهها و ایجاد فضاهای گفتمانی فرهنگی از طریق آموزش و باز آفرینی وقایع و نقشدهی به موزهها به مثابه کارگاههای آموزشی باید گفت امکان ایجاد میل و رغبت دو چندان برای پر اهمیت کردن موزهها برای آیندگان و کودکان قطعی خواهد بود.
اگر کودکان را نقطه آغازی برای آینده بدانیم در وهله اول باید موزهها برای درک و فهم و آموزش کودکان دانش محور شوند.
این دانش محوری به طرق و شکلهای مختلفی میتواند انجام پذیرد از جمله ایجاد فضاهای مشارکتی برای کودکان در موزهها و مخاطبی کردن نقش کودکان در این مکانها با برگزاری سمینارهای آموزشی تا شرکت در کارگاهها ی آموزشی فرهنگ و تمدن و راه اندازی نمایشگاههای متعدد با موضوعات بکر که منجر به شکوفایی استعدادهای کودکان گردد و زمینه ایجاد پرسشهای متعدد را در ذهن آنها شکل ببندد.
استفاده از رنگ، نور، موسیقی و فضاهای طبیعی میتواند در ایجاد جذابیت برای کودکان، افراد بزرگسال و حتی کهنسالان ایجاد کرد، فضاهایی که در آن بازدیدکنندگان در هر رده سنی بتوانند انرژی لازم از مکان موزه و موضوعات قابل طرح را دریافت و آن را در پرورش خود وجامعه بازتاب دهند.
رفتار کودکان در موزهها به نوع تربیت فرهنگی آنها دارد، یک کودک میتواند به شدت بیتوجه از کنار موضوعات فرهنگی مطرح شده در موزه بگذرد در صورتی که قشر دیگری از کودکان میتوانند بر اهمیت شئ یا موضوعات مطرح شده در موزه آنچنان واقف باشند که ساعتها در آن دقیق و تحت تاثیر لازم قرار گیرند. این مهم به نقش آموزش و پرورش و خانوادهها برمیگردد تا ضمن ایجاد چه دیدن به کودکان چگونه دیدن و چرایی دیدن را بیاموزند تا کودکان بتوانند تجربیات خوبی در این زمینه را داشته باشند.
موزهها مکانهای بسیار مهمی هستند، از این جهت باید افراد کارکشته و تجربهدار و آموزش دیده را در راس کار و بهخصوص به عنوان راهنمای موزه گذاشت تا خدشهای بر ذهنیت مثبت بازدیدکنندگان وارد نیاید و میل و رغبت دیدار از مکانهای فرهنگی در آنها کمرنگ نشود.
انتهای پیام/