از جاده‌های اصلی که دور شوید، در دل جنگل هوا لطیف‌تر و صدا بیشتر می‌شود؛ گوش کنید! تَق تَق لانه ساختن پرندگان را می‌شنوید؟ موسیقی‌اش روح‌نواز نیست؟ با تماشای برگ‌های ماشی و یشمی، به خلسه‌ای آرام‌بخش می‌رسید. با صورتگری پریوشانه‌ی جنگل‌های باستانی، خاصه جنگل هماهنگ «راش» یک بار دیگر عاشق نشده‌اید؟ زمین زیر پای‌تان پرِ بذر است، بعضی‌هایشان خیلی کوچک‌اند. پیدایشان کردید؟ امان از رگبارِ باران! بغض فرو خورده‌تان را دادید به قطره‌های نقره‌ایش؟ چای‌تان سرد شد؟
اگر به گشت و گذار صبح ساحل نرسیدید و تماشای بالا آمدن خورشید درخشان را از دست دادید، جست وخیز کودکان را در ظهرِ ساحل ببینید. به وجد نمی‌آیید از این همه شورِ نشاط‌انگیز؟ مجال کشف و شهود مهیا نیست؟
شاید در کوچه پس کوچه‌های شهرها و روستاهای این دیار، زندگی را دوباره آغاز کنید وقتی غرق در عطر گلبرگ‌های گل سرخ و بوی شالیزارهای بی‌مانند شدید. صبح‌های تابستانِ اینجا با صدای جیرجیرک‌ها و نمِ هوا تعریف می‌شود. از پنجره‌ی هر خانه‌ای که در آن ساکن شده‌اید به بیرون نگاه کنید؛ نشانه‌های مشترک «مازندران» پیداست. هوای تاریخ کرده‌اید؟ درنگ کنید. «جام زرین کلاردشت» و «دوک نخ ریسی» هفت هزار ساله‌ی بهشهر هر دلبسته‌ی تاریخی را به تفکر و جستجو وا می‌دارد. عمارت قدیمی و برج و باروی زیبا هم کم نداریم.
سرزمین ما چند قدم مانده به دریا، در جوار جنگل، هزار پله تا دماوند و هم‌خانه با ابرهای پهن، تصیف مهربانی و اشتیاق سر داده است. در مازندرانِ همواره زیبا می‌توانید سهم‌تان را از جهان بگیرید، خوابی عمیق و آسوده را تجربه کنید، چای‌تان را همراه مهتاب بنوشید، افقِ رنگ رنگ را به تماشا بنشینید، به دشت‌های نورس سلام کنید، برای پرندگان بی‌آشیانه دست تکان دهید و چشم در چشم دریا استخوانی سبک کنید.
به خانه‌ی همیشه بهار ما که می‌آیید با خودتان مداد رنگی نیاورید، اینجا رنگ‌ها به شما خوش‌آمد می‌گویند. از بازارهای ما شوق بخرید، دلبستگی و ذوق اهالی این ولایت را در صنایع دستی‌شان ببینید، اگر حوصله داشتید می‌توانید فرهنگ و تمدن دیرینه‌ی مازندران را در موزه‌ها، برج‌ها و غارها جستجو کنید.
اهل طبیعت که باشید به روستاها هم سری خواهید زد و زندگی را گونه دیگری لمس خواهید کرد. خانه‌های روستاییِ میزبان را در گوشه و کنار دیار ما پیدا می‌کنید. دلمان می‌خواهد طعم خوب غذاها و شیرینی‌های مازندرانی از یادتان نرود. این روزهای گرم و داغ، زنان مازندرانی را بیشتر از همیشه مشغول و در تکاپو می‌بینید؛ از کار در مزرعه تا پخت انواع رب با میوه‌های محلی. رب خوشمزه گوجه سبز (آلوچه به زبان مازندرانی) یکی از آن‌هاست.
یقین داریم بیشتر از ما با دریا و ساحل مهربان هستید. بگذارید آبی آرام خزر هم با شما و عزیزانِ جان‌تان مهرآمیز و به شفقت رفتار کند. مبادا بی‌گدار تن به آب بسپارید! می‌دانیم هوای رودخانه‌ها را دارید و حواس‌تان به آب هست.
بیایید شما که اهل سفرید و مازندران را خوب می‌شناسید در یافتن مقصد تازه همراهی‌مان کنید تا به دیگر میهمانان هم نشانی آن را بدهیم. امیدواریم در هیچ کجای مازندران خاطرتان از زباله مکدر نشود. بی‌گمان که شما هم‌وطن نازنین ما دوری می‌کنید از رها کردن هر آنچه قشنگی‌ها و دلبری‌های طبیعت را نازیبا می‌کند. اگر در خانه ما که خانه شماست دل بی‌قرارتان آرام گرفت، سلام ما را هم به آفتاب و شرجی هوا برسانید. دلمان می‌خواهد شما هم با ما برای این سرزمینِ گران قیمت، برکت و تداوم زیبایی آرزو کنید. روزگارتان پر از یارِ موافق.
انتهای پیام/
