زنجیره ارزش یکی از ابزارهای کلاسیک در تحلیل کسب و کار است که نخستین بار توسط مایکل پورتر مطرح شد و هنوز هم مورد استفاده قرار می‌گیرد. پورتر مفهوم زنجیره ارزش را به عنوان مجموعه‌ای از فعالیت‌هایی عنوان می‌کند که یک شرکت برای ایجاد ارزش از طریق تحویل محصول یا خدمت به بازار انجام می‌دهد. پورتر تأکید داشت که استفاده از تحلیل زنجیره ارزش می‌تواند به مدیران کمک کند تا موقعیت یک کسب و کار را در مقایسه با کسب و کارهای رقیب، درک، تحلیل و جایگاه رقابتی خود را مشخص کنند.
محصول گردشگری مانند هر محصول دیگری دارای زنجیره تأمین و توزیعی است، اما این محصول ویژگی‌های منحصر به فردی هم دارد که تا حدی آن را از دیگر محصولات متمایز می‌کند. محصول گردشگری اجزای مختلفی را در برمی‌گیرد که به صورت بسته‌ای و یا منفرد به گردشگران عرضه می‌شوند. زنجیره تأمین اصلی و مستقیم خدمات از قبل از سفر و در مرحله برنامه‌ریزی و پس از آن طیف متنوعی از مؤسسات و سازمان‌هایی را در برمی‌گیرد که عمدتاً خصوصی هستند. رزوراسیون؛ حمل و نقل ، اقامت، پذیرایی، جاذبه‌ها و سرگرمی‌های گردشگری و خدمات پشتیبانی از آن‌ها در خط مقدم ارائه محصول گردشگری قرار دارند.
هر چه از این خط میانی به صورت عرضی به بالا و پایین برویم مجموعه متنوعی از بخش‌های خدماتی و صنعتی، خصوصی و دولتی وجود دارند که به شکل‌های مختلف در تهیه، تدارک و عرضه محصول گردشگری نقش حیاتی دارند و گردشگران نقطه کانونی زنجیره ارزش جهانی در گردشگری را دارند.
فعالیت‌های اصلی در زنجیره ارزش گردشگری عبارتند از:
1. توسعه محصول که این مقوله برای حصول اطمینان از احیای مستمر محصول اهمیت بسزایی دارد.
2. بسته بندی مقصد و محصول؛ در واقع محصول ناملموس گردشگری باید تا حد امکان جذاب و در دسترس باشد و با سهولت بسته بندی شود.
3. پیشبرد؛ به گونه‌ای که مقصد باید به طور مستقیم یا از طریق واسطه ها ترویج شود و در این کار باید از شیوه های مختلفی استفاده شود.
4. توزیع و فروش، به این معنا که اطلاعات کلی و تجاری باید از طریق مناسبترین کانالها توزیع شوند.
5. تدارکات درون مرزی و برون مرزی؛ به طور حتم آسانی و سرعت دسترسی تاثیر فراوانی بر انتخاب مقصدها دارد.
6. فعالیت‌ها و خدمات مقصد به این دلیل که بخش عمده تجربه بازدیدکننده در مقصد روی می‌دهد که تاثیر بسزایی در رضایت و ارزش دریافتی بازدیدکننده دارد.
7. مراقبت‌های بعد سفر؛ این اقدام برای ایجاد وفاداری و دیدگاه مثبت در مشتریان اهمیت فراوانی دارد.
به طور کلی در موضوع توسعه گردشگری مقصدهایی موفق خواهند بود که اهمیت زنجیره ارزش را درک کنند. مشتریان گردشگری خواهان دریافت محصولی یکپارچه هستند که مستلزم ایجاد بستری تعاملی برای ارزش‌آفرینی بین ذی‌نفعان مختلف است. اینترنت و توسعه زنجیره تأمین الکترونیکی گردشگری بستری تعاملی برای ایجاد یکپارچگی فراهم می‌کند. عوامل موثر بر یکپارچگی الکترونیکی زنجیره تأمین خدمات گردشگری در ایران شامل دو دسته عوامل محرک و موانع است.
موانع در چند دسته شامل ویژگی‌های بازار تقاضا، ویژگی‌های فضای کسب و کار، ویژگی‌های تأمین‌کنندگان، زیرساخت‌های فناورانه و مسائل سیاسی و قانونی طبقه‌بندی می‌شوند.
محرک‌ها شامل فرصت‌ها و تهدیدها در بازار عرضه، تغییرات در بازار تقاضا و تغییرات در محیط کلان اقتصادی و اجتماعی هستند که زنجیره تامین را به سمت یکپارچگی سوق می‌دهند.
استان البرز با بسترسازی الکترونیکی زنجیره تأمین گردشگری در سایه تعامل، همکاری و هماهنگی و با اتخاذ الگوهای کسب و کار رقابتی و ارزش‌آفرین با بهره‌گیری از عوامل محرک می‌تواند یکپارچگی این زنجیره را محقق سازد. در این میان ذی‌نفعان از جمله گردشگران، تأمین‌کنندگان، نیروی انسانی شاغل حتی کل جامعه از منافع آن بهره‌مند خواهند شد.
انتهای پیام/
انتهای پیام/
