عوامل مؤثر بر مدیریت زنجیرۀ تأمین سبز

مدیریت سبز نوعی بازنگری فکری در کار نهادها و دستگاههای اجرایی مختلف با احترام به محیط‌ زیست است. توجه به این مقوله یک فرهنگ با پایه حساسیت و ایجاد نگرش مسولیت‌پذیری نسبت به محیط زیست و اطراف خودمان ایجاد می‌کند.

الهام سیمایی کارشناس اداره کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی استان مرکزی در یادداشتی نوشت: توجه به مقوله مدیریت سبز در تکامل نظریه‌های رشد و توسعه اقتصادی مبتنی بر توسعه پایدار وارد ادبیات مدیریت شد و امروزه به یکی از نگرانی‌های عمده در سازمان‌ها تبدیل شده است پرداختن به این موضوع به منظور کاهش هزینه‌ها، تغییر الگوی مصرف، تخصیص بهینه منابع و کاهش ضایعات درجهت بهبود محیط‌زیست‌ حائزاهمیت است.

 بی‌توجهی به قانونمندی‌های طبیعت، موجب تخریب منابع ارزشمند طبیعی و عدم تعادل در زمینه‌های اساسی توسعه می‌شود.

مدیریت سبز مدیریتی است که دانایی‌ها و اندوخته‌های علمی را با مهارت‌های تجربی می‌آمیزد و در جهت تولید و ارائه کالاها و خدمات سالم‌تر، پاک‌تر و بی‌خطرتر و با کیفیت‌تر می‌کوشد تا به شاخص‌هایی نظیر کارایی اکولوژیکی و مدیریت بهینه‌ی پسماند دست یابد. دستگاههای اجرایی و مؤسسات و نهادهای عمومی غیردولتی موظف شدند اقدامات زیر را برای تحقق اهداف برنامه مدیریت سبز انجام دهند:

 الف ـ اطلاع‌رسانی و ارتقای آموزش کارکنان در زمینه برنامه مدیریت سبز ب ـ بهینه‌سازی مصرف انواع حاملهای انرژی ج ـ بهینه‌سازی مصرف آب دـ کاهش مصرف کاغذ با توجه به نوع فعالیت دستگاهها و مؤسسات هـ ـ مصرف بهینه مواد اولیه، مواد مصرفی و تجهیزات و ـ کاهش تولید پسماند از طریق بهره‌گیری از فناوری‌های مناسب و افزایش بهره‌وری زـ بهبود نظام تعمیر و نگهداری وسایل و تجهیزات به جای تعویض ح ـ بازیافت ضایعات، تصفیه و بازچرخانی آب با سیستم‌های مناسب ط ـ استفاده از فناوری‌های پاک و سازگار با محیط زیست ی ـ کاربرد مواد مصرفی سازگار با محیط زیست ک ـ مدیریت پسماندهای جامد با تأکید بر تفکیک از مبداء ماده.

مجموعه اقداماتی که مدیریت برای تامین رضایتمندی مشتریان، همراه با کنترل و کاهش مستمر هزینه‌های سازمان انجام می‌دهد. بدین ترتیب نکته حایز اهمیت این است که کاهش هزینه نباید به قیمت کاهش رضایتمندی مشتریان و کارکنان سازمان باشد.

 در این چارچوب جدید: 1-سازمانها بر کاهش مستمر هزینه های خود سرمایه گذاری می‌کنند تا برتری بر رقبا در حیطه قیمت حاصل شود. 2-سازمان‌ها مدیریت هزینه را به موضوعی فراگیر در تمامی بخشهای خود تبدیل می‌کنند تا از تعهد و پایبندی همگانی به آن مطمئن شوند. 3-سازمانها هزینه‌ها را به عنوان پدیده‌ای جامع و فراگیر مدیریت می‌کنند. پیشرفت سریع و شگرف فناوری همراه با افزایش روزافزون رقابت در بازارهای پولی و مالی جهانی، مدیران را ناگزیر از ارائه خدمات مطلوب به مشتریان و در عین حال با کمترین قیمت کرده است. بسیاری از واحدهای اقتصادی به تدریج از دیدگاههای حسابداری سنتی فاصله می‌گیرند و به ایجاد سیستم مدیریت هزینه تمایل نشان می‌دهند.

مدیریت هزینه فقط اقلام هزینه‌ای که به طور غیرمعمول زیاد هستند، هدف کاهش هزینه قرار نمی‌گیرند بلکه از این دیدگاه، هر هزینه ای قابل کاهش است و امکانات کاهش آن بررسی می‌شود. شعار مدیریت هزینه این است: "هیچ فعالیتی نیست که نتوان آن را با هزینه‌ای پایین‌تر از هزینه کنونی انجام داد"

یکی از مهمترین اهداف در هر سازمان ارتقاء سطح بهره‌وری آن است و با توجه به اینکه انسان در ایجاد بهره‌وری نقشی محوری دارد درخواستهای او در سازمان اثری کلیدی بجا می‌گذارد.

کاهش ضایعات را به عنوان یکی از راههـــای افزایش بهره‌وری است حال به چگونگی کاهش ضایعات در شرکتها. یکی دیگر از راههای کاهش ضایعات، نوسازی و توسعه فناوری است مبحث بسیار مهمی که گاهی اوقات مدیران از توجه به آن غافل می‌شوند بحث نوسازی وبهینه سازی و استفاده از فناوری‌های جدید است که غفلت از آن همیشه باعث وارد کردن خسارات جبران ناپذیری به بدنه شرکت و همچنین بوجود آوردن هزینه‌های غیر پیش بینی می‌شود. لذا یکی از عوامل مهم در بهبود و جهت دهی و بستر سازی در این موضوع بطور خلاصه استفاده از کارشناسان مجرب در امر نظارت بر اجرای پروژه‌های در دست اقدام و همچنین بکار گیری و استفاده از مشاورین متخصص و با تجربه و مورد تایید دستگاه نظارت در آن بخش است.که این دو مورد به تنهایی باعث کاهش هزینه‌های تعمیرات و نوسازی شبکه‌ها و خطوط تولید و انتقال می‌شود. چرا که اگردر طراحی پروژه دقت لازم با در نظر گرفتن نیاز ها و هزینه آن انجام نگیرد در آینده باعث پیش آمدن مشکلات بسیاری خواهد شد. حتی بعضی از مواقع هزینه نوسازی خطوط تولید در طول زمان مقرون به صرفه‌تر از هزینه نگهداری آن خواهد بود. لذا در نتیجه بکارگیری از نیروها و متخصصین امر در شروع و واگذاری نظارت آن در طول اجرای پروژه و بعد از آن به آنها و بهینه سازی و نوسازی خطوط تولید و توزیع قطعا در جریان بهره‌وری و ارتقاء شرکت تاثیر دوچندانی خواهد داشت که از این موضوع نباید به سادگی گذشت.

یکی از راه‌های کاهش ضایعات، نوسازی و بهینه سازی تاسیسات و خطوط تولید وسخت افزارها و نرم افزارهای موجود و در حال کار و بهینه سازی مصرف انرژی و توسعه فناوری و استفاده از روشهای علمی و نوین است.

بهینه سازی مصرف انرژی امروزه رشد مصرف انرژی در جوامع مدرن صنعتی علاوه بر خطر اتمام سریع منابع فسیلی، جهان را با تغییرات برگشت ناپذیر و تهدید آمیز زیست محیطی مواجه کرده است. لذا در برنامه‌ها و سیاستهای بین‌المللی در راستای توسعه پایدار جهانی، نقش ویژه‌ای به منابع تجدیدپذیر انرژی محول شده است . به گونه‌ای که بطور مثال اتحادیه اروپا تولید 12% انرژی الکتریکی مورد نیاز در سال 2010 از طریق انرژیهای نو را هدف قرارداده است. در کشور ما نیز در این راستا سازمان انرژیهای نو ایران متعاقب سیاستگذاریهای معاونت امور انرژی وزارت نیرو از سال 1374 عهده دار پرداختن به این مهم به منظور دستیابی به اطلاعات و فن آوریهای روز دنیا در خصوص استفاده از منابع انرژیهای تجدیدپذیر، پتانسیل سنجی و اجرای پروژه های متعدد (خورشیدی، باد و زمین گرمایی، هیدورژن و بیوماس) بوده است.

انتهای پیام/

کد خبر 1402080400195
دبیر مهدی نورعلی

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha