هنر سوخت روی چوب ریشه تاریخی در صنعت چاپ دارد

هنرمند برگزیده جشنواره‌ بین المللی سوخت روی چوب گفت: این هنر ردپای تاریخی در صنعت چاپ دارد. هنر دلیل این تمایز است و همین باعث شده که سوخت با چوب از چاپ متمایز باشد.

امین سلطانخواه هنرمند اهل بیدخت گناباد استان خراسان رضوی که نمایشگاه آثارش در وزارت میراث فرهنگی برپا شده است، در گفت و گو با خبرنگار میراث آریا گفت: تخصص هنری من کار سوخت است و از سوی وزارت ارشاد در جه یک هنری و از سوی وزارت میراث فرهنگی نشان ملی را کسب کرده‌ام.

این هنرمند صنایع دستی با بیان اینکه سه اثر هنری من به ثبت رسیده  و در سال ۱۳۶۸ در حوزه صنایع دستی کار آفرین برتر شدم، تصریح کرد: در حال حاضر در گناباد هستم و در هنر سوخت مواد اولیه چوب، چرم، کاغذ، پارچه و نی استفاده می کنم.

او با اشاره به اینکه اصالت این هنر به ۶۲ سال قبل باز می گردد، گفت: اگر بخواهیم رد پای این هنر را در تاریخ پیدا کنیم باید بدانیم که به این صورت امروزی، این هنر وجود نداشته است اما هنرهایی که می توان با این نوع هنر مرتبط دانست شامل آتش و حرارتی است که در آن استفاده می شده و به دوره صفویه برمی‌گردد البته به این صورت که در آن زمان روی پوست گاو میش  شابلونی را از فلز می ساختند بعد آن را در درجه حرارت خاصی روی چرم گاو میش پرس  می کردند و طرح بر روی آن حک می شد و مصادیق آن را می توانیم روی جلد قرآن های قدیمی ببینیم.

سلطانخواه با اشاره به تلفیق سوخت با هنر اظهار کرد: تفاوت این تمایز هنر است و همین باعث شده که سوخت با چوب از چاپ متمایز باشد.

این هنرمند صنایع دستی با بیان اینکه تا امروز به هنر سوخت روی چوب به عنوان یک شغل نگاه نکردم، گفت: به این شغل به عنوان هنر نگاه کردم چرا که معتقدم کارهای هنری، کار عشق است و اگر بخواهیم از بعد اقتصادی به آن نگاه کنیم موفق نخواهیم بود البته از این هنر می توان درآمد خوبی کسب کرد.

انتهای پیام/

کد خبر 1402100900394
دبیر مرضیه امیری

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha