بررسی ساختار معماری آرامگاهی و گونه‌شناسی آن در زاگرس میانی

رئیس بنیاد ایران‌شناسی شعبه لرستان از بررسی ساختار معماری آرامگاهی و گونه‌شناسی آن در زاگرس میانی (لرستان) در نخستین نشست تخصصی باستان‌شناسی و معماری بنیاد ایران شناسی شعبه لرستان در سال ۱۴۰۳ خبر داد.

به گزارش میراث آریا، نخستین نشست تخصصی باستان‌شناسی و معماری ۶ خرداد ماه به همت بنیاد ایران‌شناسی شعبه لرستان با همکاری شهرداری خرم آباد، معاونت فرهنگی جهاد دانشگاهی لرستان، انجمن خرم‌آباد رویش دوباره (خِرَد) و مرکز لرستان‌شناسی دانشگاه لرستان با سخنرانی علی سجادی عضو هیات علمی پژوهشکده باستان‌شناسی وزارت میراث فرهنگی و حضور باستان‌شناسان، معماران، استادان و دوستداران باستان‌شناسی و معماری با موضوع بررسی ساختار معماری آرامگاهی و گونه‌شناسی آن در زاگرس میانی (لرستان) در تالار گردهمایی شهرداری مرکزی خرم‌آباد (خیابان ۱۷شهریور) برگزار شد.

مجتبی رومانی رئیس بنیاد ایران‌شناسی شعبه لرستان در نخستین نشست تخصصی باستان‌شناسی و معماری اظهار کرد: با توجه به پیشینۀ ۶۰هزار ساله استان لرستان با مرکزیت شهر خرم‌آباد می‌طلبد با استفاده از توان علمی اساتید دانشگاهی و متخصصان حوزه باستان‌شناسی و معماری نشست‌های تخصصی برای آشکار ساختن زوایای تاریخی و باستانی کهن زاد بوم لرستان پرداخت و امروز فرصتی فراهم شد که در اولین قدم این نشست برای معرفی ظرفیت‌های باستان‌شناسی و معماری لرستان بعنوان «پایتخت پیش از تاریخ و پارینه سنگی ایران » برگزار شد.

در ادامه این نشست علی سجادی عضو هیات علمی پژوهشکده باستان‌شناسی وزارت میراث‌فرهنگی در راستای بررسی ساختار معماری آرامگاهی و گونه‌شناسی آن در زاگرس میانی (لرستان) اظهار کرد: در استان لرستان تعداد زیادی بنای آرامگاهی موسوم به امامزاده، پیر، بابا، مقبره، گنبد و وجود دارد که ویژگی‌های معماری و گونه‌شناسی این آثار تاکنون آن‌چنان‌که باید مورد مداقه قرار نگرفته و سهم و جایگاه آنها در سبک‌شناسی معماری مذهبی مشخص نشده است. بر این مبنا در این پژوهش، بازشناسی و شناخت شاخصه‌های معماری در راستای شناخت ساختار و گونه‌شناسی آرامگاه‌های لرستان مدنظر قرار گرفته است.

سجادی در ادامه افزود: در شیوه سبکی و معماری آرامگاهی لرستان باوجود گونه‌های مختلف و ویژگی‌های منطقه‌ای، اصول کلی معماری ایرانی مراعات شده است و بنا بر یافته‌های پژوهش، در یک تقسیم‌بندی کلی می‌توان آرامگاه‌ها را به چند دسته تقسیم کرد. که دسته اول بناهایی با پلان مربع و گنبد بیضی که یادآور چهارطاقی‌های ساسانی هستند. این نوع از بناها را می‌توان به دوره سلجوقی منسوب دانست ودسته دوم بناهایی با پلان چندضلعی و گنبد رک ترکین که می‌توان آن‌ها را به اواخر دوره سلجوقی و دوره ایلخانی نسبت داد و دسته سوم بناهایی که دارای پلان مربع و یا چندضلعی هستند و دارای گنبدی از نوع نار اگون و یا از نوع نار شلال هستند و به دوره صفویه و بعد از آن تعلق دارند.

در پایان او خاطرنشان کرد: با این‌ وجود مطالعات نشان می‌دهد، معماران این منطقه برای ساخت سازه پایدار و همگون با اقلیم منطقه و محیط تعدادی از بناها مانند مقبره زاهد شیر و عالی گیژو، بابا حبیب، به گنبدها تنوع بخشیده، به‌گونه‌ای که‌ از لحاظ فرم و مصالح از ویژگی‌های خاصی برخوردار شده‌اند.

یادآور می شود نشست تخصصی باستان‌شناسی و معماری بنیاد ایران‌شناسی شعبه لرستان هر دو هفته یکبار در روز چهارشنبه رأس ساعت ۱۷ در سالن جلسات شهرداری مرکزی خرم آباد برگزار می‌شود.

انتهای پیام/

کد خبر 1403030700290

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha