به گزارش میراثآریا، نشست تخصصی «بررسی جایگاه مطالعات استخوانشناسی در باستانشناسی» روز سهشنبه ۸ اردیبهشت ۱۴۰۴ به همت پژوهشکده باستانشناسی و با هدف آشنایی بیشتر پژوهشگران با روشها و دستاوردهای این حوزه برگزار شد.
در این نشست، علیرضازاده باستان استخوانشناس، با اشاره به ظرفیتهای ارزشمند بقایای اسکلتی انسان در مطالعات باستانشناسی، به معرفی منابع علمی و دلایل مهجور ماندن این حوزه در باستانشناسی ایران پرداخت.
او تاکید کرد: بقایای اسکلتی میتوانند اطلاعات مهمی در زمینه رژیم غذایی، الگوهای معیشتی، بیماریهای باستانی، آسیبدیدگیها، روابط خویشاوندی، باورها، آیینها و الگوهای مهاجرتی در گذشته فراهم کنند.
در ادامه نشست، موضوعاتی چون اهمیت مطالعات استخوانشناسی در کاوشهای باستانشناسی، نحوه خواناسازی بقایای اسکلتی انسان و نکات کلیدی در کاوش گورستانها مورد بررسی قرار گرفت. همچنین نمونههایی از کاوشهای موفق در این حوزه و ارتباط دادههای استخوانی با دیگر یافتههای باستانشناختی ارائه شد.
بخش پایانی نشست به معرفی مجموعهای از نمونههای آسیبشناختی و شکستگیهای استخوانی اختصاص داشت که نشانگر ارزش بالای تحلیلهای آسیبشناسی در بازسازی زندگی انسانهای گذشته است.
یکی از یافتههایی که باستانشناسان در فعالیتهای میدانی ممکن است با آن مواجه شوند، بقایای اسکلتی انسان است.
بقایای اسکلتی انسان حاوی اطلاعات ارزشمندی در زمینۀ رژیم غذایی، معیشت، بیماریهای باستانی، آسیبدیدگیها، روابط خویشاوندی، باورها و آیینها، مهاجرت و مواردی از این دست است.
با توجه به اهمیت این رویکرد در مطالعات باستانشناسی، پژوهشکده باستانشناسی به منظور آشنا کردن هرچه بیشتر پژوهشگران با مطالعات استخوانشناسی، این نشست را برگزار کرد.
انتهای پیام/
نظر شما