فرزاد زارع کارشناس گردشگری در یادداشتی نوشت: ایران، با همه تنوع و گستردگی‌اش، این روزها بیش از همیشه، چشم‌انتظار قدم‌های ماست سرزمینی که در هر گوشه‌اش، طبیعتی بکر، روستایی دنج یا اقامتگاهی بوم‌گردی قرار دارد که هم خاطره و  هم فرصتی برای آرام شدنِ جان می سازد.

شاید حالا که فضای سفرهای خارجی کم‌رنگ شده و بسیاری هنوز نگران آینده‌اند، بهترین راه برای نجات هم روح خودمان و هم صنعت گردشگری کشور، همین ایرانگردی و طبیعت‌گردی باشد. کافیست با نگاهی دوباره به نقشه‌ی کشورمان از جنگل‌های هیرکانی شمال تا کویرهای آرام مرکزی، از روستاهای پلکانی غرب تا سواحل نیلگون جنوب نگاه کنیم.

نکته مهم این روزها: اغلب اقامتگاه‌های بوم‌گردی و خانه‌های روستایی، به خاطر کمی مسافر و گردشگر، تخفیف‌های خوبی برای سفرهای تابستانی و پاییزی ارائه داده‌اند. همین امروز کافیست در یکی از سایت‌ها یا شبکه‌های اجتماعی جستجو کنیداقامتگاه‌هایی با قیمت‌هایی باور نکردنی و میزبانانی که با نان داغ، لبخند و چای تازه دم، منتظر آمدن مسافران و گردشگران هستند.

ظرفیت اکثر این اقامتگاه‌ها خالی مانده است در حالی که هر کدام می‌توانند مکانی برای احیای روح، تقویت اقتصاد محلی و ایجاد ارتباطی تازه با طبیعت و مردم بومی باشند.

معجزه طبیعت‌گردی در همین سادگی‌هاست قدم زدن زیر سایه درختان، شنیدن صدای آب‌، خوردن یک صبحانه محلی در حیاطی گلی، یا تماشای شب‌نشینی کنار آتش. این تجربه‌ها نه تنها حال ما را بهتر می‌کند، بلکه حس زندگی پایدار را به ما برمی‌گرداند اینکه هنوز چیزهایی است که ارزش تماشا و تجربه‌کردن دارد و هنوز ایران سرشار از دیدنی‌ها و مهمان‌نوازی است.

سفرهای داخلی و طبیعت‌گردی علاوه بر آنکه تلخی‌های روزمره را کم‌رنگ‌تر می‌کند وهم برای حمایت از کسب‌وکارهای کوچک گردشگری فرصتی است  اقامتگاه‌های بوم‌گردی طی سال‌های اخیر جان تازه‌ای به روستاها و مناطق کمتر شناخته‌شده بخشیده‌اند. هر شب اقامت ما یعنی کمک به پایداری یک خانواده روستایی و عشایری، خرید محصولات محلی و حمایت از اقتصاد شهرستان‌ها است و این روزها بسیاری از صاحبان این اقامتگاه‌ها، باوجود مشکلات، هنوز با عشق وامید در خانه‌های روستایی‌شان چراغ روشن نگه داشته‌اند تا مسافری بیاید و چای بنوشد و با آسمان پرستاره روستا خلوت کند.

امروز، بیش از همیشه به سفری هرچند کوتاه نیاز داریم؛ سفری که خرج زیادی نمی‌خواهد، اما سودش برای حالِ دل ما و آینده‌ی گردشگری کشور بسیار است. ایرانِ بزرگ و رنگارنگ، همین حالا جایی آماده است تا ما را با یک صبح مه‌آلود، غذای محلی یا داستانی از قدیمی‌ترین درختان روستا غافلگیر کند.

بیایید باور کنیم که بخش زیادی از آرامش، درست همین نزدیکی است در دل طبیعت، در آغوش ایران است و کافیست چند روزی به خودمان مرخصی بدهیم و بسپاریم که سفر، دوای درد این روزهاست. بگذاریم دوباره حال خوب به خانه‌هایمان برگردد با سفری کوچک، اما مهرآفرین.

انتهای پیام/