در ابتدا رضا دبیری نژاد مدیر موزه هنرهای معاصر ضمن تشکر از حرکت ماندگار استاد بهرام دبیری برای اهدای تعدادی از آثار خود به موزه، این امر را بسیار مفید و ارزشمند دانست و اذعان کرد چنین خدمتی میتواند موزه ها را فارغ از نمایش آثار در موضوعاتی چون تحقیق و آموزش حمایت کند.

سپس کیوریتور نمایشگاه آقای دادبه گفت:بهرام دبیری 50 سال سابقه مستمر در نقاشی دارد و مدیریت نمایشگاه آثار اهدایی او به نوبه خود با چالشهایی همراه بود و با بررسی و تبادل نظر به این نتیجه رسیدیم عنوان نمایشگاه را ( به آینده سپرده شد) بگذاریم چرا که آثار استاد و اهدا آنها امری است که در آینده درباره آن بیشتر قضاوت خواهد شد.

در بخش سخنرانی بهرام شیردل معمار برجسته و دانش آموخته دانشگاه هاروارد از نگاه خود به عنوان یک معمار آثار بهرام دبیری را بررسی کرد و صحبتهای خود را با متنی از نجف دریابندری در ماهنامه آدینه آغاز کرد که گفته است: دبیری به مرحله ای رسیده است که می تواند از مهارت هایش صرف نظر کند و دستش را در کشیدن طرح و انتخاب رنگ آزاد بگذارد.در کارهایش رنگها محدود و ملایم ،غالبا در مایه آبی و خاکستری و قهوه ای و خط ها نرم و هماهنگ شده اند.حجم کمابیش ناپدید شده و جای خود را به نوعی فضای کم عمق یا بی عمق داده است.زمینه کارها غالبا نوعی ترکیب بندی انتزاعی است ولی در بسیاری از آنها انسان حضور دارد به ویژه چهره آشنای زنی غالبا به شکل نیم رخ ناتمامی که مانند امضای نقاش در آخرین لحظه و با یک حرکت سریع روی کار آمده است.این چهره نوعی کیفیت تغزلی به کارهای دبیری می دهد.تابلوهایی که این کیفیت در آنها قوی است در حکم غزل هایی هستند که نقاش با رنگ و خط سروده است. شیردل اضافه کرد فضا در آثار دبیری موضوع قابل اهمیتی است و اصولا هنر در غرب بر پایه تراژدی و در شرق بر پایه حماسه است و در حماسه، فضا عنصر مهمی است که دبیری به آن توجه میکند.هنر بهرام دبیری هنری است که در این زمان ما را توضیح می دهد و این توضیح در ساختار زیبایی است. دبیری فضا را در زندگی ما آورده است.

اهدا دبیری به موزه و دریافت درست موزه برای چندمین بار اعتبار موزه را ارتقا داد درست مثل فلات ایران که از برخورد شبه قاره عربستان و هند که چینهای زاگرس را به وجود آورد و یک تعارض مثبت در اقلیم ایران ایجاد کرده است.

سپس آقای اسماعیل پور اسطوره شناس و استاد دانشگاه شهید بهشتی گفت: سنت ایرانی به واقع در آثار دبیری موثر است و از دید اسطوره پژوهی نقاشیهای دبیری به موتیف های کاملا شرقی رجوع می دهد و در هنر مدرن ایران عربشاهی و دبیری به نوعی اسطوره آفرین معاصر هستند.

آثار دبیری نمادهای روایت مدارند مثل ماهی،زن،اسب که آرکی تایپی هستند و کهن الگوهایی است که در ذهن ما هستند.اثر اسطوره ای فرامکان و فرازمان است.رویین پاکباز درباره دبیری نوشت:او روایتگری را از شاگال و خلاقیت را از پیکاسو آموخت.

سخنران بعدی آقای فیروزان رئیس شهر کتاب از منظر خود درباره دبیری صحبت کرد و گفت:آنچه قبل از آشنایی با آثار دبیری می دانستم آن بود که انسان مجموعه ای است از هندسه و موسیقی که جمال و شکوه را دربرمیگیرد و تعادل از ما بین این دو در طول زمان ها بسط پیدا کرده است.

اما در مواجه با آثار دبیری عنصر خیال برای من مفهوم جدی تری گرفت چرا که قدرتی در انسان وجود دارد به عنوان قوه تخیل که حاصل تلاقی عقل و قلب است و در آثار دبیری مفاهیم بدون صورت بیننده را به خیال می برد و مسیری بدون شکل ،صدا، عطر و هر عنصر دیگری را پیش چشمش باز می کند .من در آثار ایشان یک حریم تقدیس شده می بینم که در ذهن به ساحت حقیقت می رسد.

و در انتها محمود دولت آبادی نویسنده شهیر به عنوان مهمان ویژه گفت: ما ملتی هستیم که به حماسه و افسانه علاقه داریم و فرهنگ ما برخلاف فرهنگ هلنی که بر گفت و گو مبتنی است بر پایه روایتگری سوار است و آثار دبیری دارای این خصلت است.

بهرام دبیری متولد 1329 در شیراز و دانش آموخته دانشکده هنرهای زیبا در رشته نقاشی است که دارای تعداد زیادی نمایشگاه گروهی و انفرادی در ایران و خارج از ایران است و در پایان برنامه با اجرای نوازندگی تار توسط مجید امیر اصلانی شمع تولد خود را در کنار دوستداران خودت و هنر فوت کرد.

او در یادداشتی در دفتر خود نوشته است هنوز که هنوز است دستور رستگاری ایران ،جز خواندن و شناختن فردوسی نیست.   

انتهای پیام/