افشین مجلسی، فعال رسانه در یادداشتی نوشت: این نخستینبار بود که قدم به سرزمین خوزستان میگذاشتم؛ سرزمینی که سالها پیش از دیدنش، نامش در ذهن من با رشادت، مقاومت، تاریخ کهن و مردمانی نجیب گره خورده بود.
همیشه آرزو داشتم روزی از نزدیک این خطه را ببینم؛ هم مردمش را، هم خاکی را که بخشی مهم از هویت و تمدن ایران را در خود جای داده است. خوشبختانه این سفر بالاخره ممکن شد و آنچه دیدم، فراتر از هر تصور و دانشی بود که پیشتر از راه مطالعه و روایت دیگران به دست آورده بودم.
سالهاست در حوزه گردشگری فعالیت میکنم و به زبان انگلیسی درباره جاذبههای ایران مینویسم. از نظر تئوریک تقریباً با همه ظرفیتهای گردشگری کشور آشنا هستم، اما تجربه دیداری چیز دیگری است. برای نمونه، سازههای آبی شوشتر را بارها در عکسها دیده بودم و سفرنامههای گردشگران خارجی دربارهاش را خوانده بودم، اما عظمت واقعی این مجموعه تنها زمانی بر من آشکار شد که روبهرویش ایستادم. همین تجربه را در دزفول داشتم؛ پلی که سالها دربارهاش نوشته بودم، وقتی در برابر چشمانم قرار گرفت، معنای دیگری پیدا کرد و حتی مقایسهاش با پلهای اصفهان برایم جذاب شد.
خوزستان را پیش از سفر، بیشتر با اقلیم گرم و خاکآلودش میشناختم. میدانستم اروندرود دارد، میدانستم بارانهایش گاه سیلآساست، اما هرگز تصور نمیکردم سرعت آب در اروند رود به هفتاد کیلومتر برسد. وسعت تالابها، پهنای رودها و سرسبزی بخشهایی از استان، بسیاری از باورهای ذهنی من را دگرگون کرد. این تضادها و شگفتیهاست که خوزستان را به مقصدی یگانه تبدیل میکند.
از منظر گردشگری، آینده خوزستان را بسیار روشن میبینم؛ به شرط آنکه زیرساختها تقویت شود و امکان دسترسی، بهویژه از طریق پروازهای بیشتر، فراهم گردد. این استان بخشی جداییناپذیر از تمدن ایران است؛ از ایلامیان گرفته تا آثار ارزشمند هخامنشی و ساسانی. برای علاقهمندان گردشگری فرهنگی، خوزستان نهتنها مقصدی دیدنی، بلکه محلی برای کشفهای تازه و فهم عمیقتر تاریخ ایران است.
در کنار تاریخ، طبیعت خوزستان نیز ظرفیتهایی دارد که کمتر دربارهاش گفته شده. این سفر برای من تجربهای ارزشمند بود و تلاش میکنم آنچه دیدهام را با خوانندگانم به اشتراک بگذارم تا تصویر واقعیتری از این سرزمین در ذهنها شکل بگیرد.
در آستانه برگزاری جشنواره چندرسانهای در خوزستان، امیدوارم این رویداد بتواند به معرفی بهتر میراثفرهنگی استان کمک کند. پیشنهاد من این است که آثار فاخر و ارزشمند مرتبط با خوزستان، پس از جشنواره نیز در قالبهای مختلف منتشر و در دسترس مخاطبان بیشتری قرار گیرد. نباید اجازه دهیم این آثار در بایگانیها بمانند؛ باید آنها را به جریان زنده فرهنگ و آگاهی عمومی بازگرداند.
همچنین امیدوارم سطح داوری جشنواره نسبت به دورههای گذشته حرفهایتر شود تا این رویداد جوان بتواند به بلوغ برسد و افقهای تازهای در حوزه چندرسانهای و میراث فرهنگی بگشاید. خوزستان شایسته آن است که در آیینه هنر و رسانه، تصویری دقیق، عمیق و درخور از آن ارائه شود.
انتهای پیام/
نظر شما