استان خوزستان
شهر باستانی شوش از مهم‌ترین و باشکوه‌ترین سکونت‌گاه‌های شناخته‌شده در جهان با قدمتی حدود چهارهزار سال پیش از میلاد (بنا به نظریاتی هفت‌هزار سال پیش از میلاد) است. محوطه باستانی شوش ناحیه‌ای وسیع از بناها و سازه‌های معماری بسیار متنوعی را از پیش از تاریخ تا دوران اسلامی در بر می‌گیرد. یکی از این بناها قلعه تاریخی شوش موسوم به قلعه فرانسوی‌ها است. این قلعه، توسط ژاک دمورگان فرانسوی برای سکونت باستان‌شناسان فرانسوی در نزدیکی آرامگاه دانیال نبی در شوش روی تپه‌ای تاریخی بناشده است. از مهم‌ترین آثار بدست آمده از این تپه‌ها می‌توان به مجسمهٔ معروف ملکه ناپیر اسوستون، لیوان مشهور سفالی شوش به رنگ نخودی و نقش بزکوهی و قانون حمورابی اشاره کرد. این قلعه دارای نقشه‌ای قرون‌وسطایی است و توسط فرانسوی‌ها با استفاده از نیروی کار ایرانی و نظارت خاندان فیلی که امنیت ساخت را بر عهده داشتند و مصطفی دزفولی ساخته شده است. ساخت قلعه با استفاده از آجرهای کاخ داریوش هخامنشی (کاخ آپادانای شوش) و تعدادی از آجرهای منقوش به خط میخی چغازنبیل که ناشی از تخریب قسمت‌هایی از این بناها بوده انجام شده‌است. پیگیری‌ها و مکاتبات دولت ایران برای بازپس‌گیری اسناد و مدارک قلعه فرانسوی‌ها که روی تپه آکروپل ساخته شده بود منجر به تحویل اسناد و مدارک این قلعه در سال ۱۳۷۳ از سوی دولت فرانسه به ایران شد. نقشهٔ قلعه، ذوزنقه‌شکل است که قاعدهٔ کوچک آن در سمت شمال واقع شده و دور تا دور آن را راهرویی احاطه کرده و چند ردیف اتاق به سمت حیاط، بر گِرد آن قرار گرفته‌است. برج شمال‌غربی قلعه، مربع‌شکل و برج شمال‌شرقی، دایره‌شکل است.
