قدمگاه بنای زیبایی است كه از قرن 11هـ .ق به یادگار مانده است، این بقعه كه به صورت هشت گوشی با ایوان‌های بلند و طاق نماهای دو طبقه، مزین به كاشی‌های خشت هفت رنگ و گچ بری است، در وسط باغ بزرگی در شهر قدمگاه قرار دارد از كتیبه تاریخ آن چنین استنباط می شود كه بنا به امر شاه سلیمان و در سال 1091هـ. ساخته شده است علت وجه تسمیه آن به قدمگاه، وجود یك پارچه سنگ است كه بر روی ان اثر دوپای بزرگ منسوب به امام رضا(ع)  دیده می‌شود.
گنبد بزرگ كاشی قدمگاه كه بر فراز بقعه جای گرفته،‌ مزین به نره كاشی با اشكال لوزی سفید و فیروزه ای است در اطراف گنبد، كتیبه‌ای به خط ثلث درحد فاصل بدنه گنبد و پایه آن نصب شده است. ساختمان این بقعه شباهت زیادی به بنای خواجه ربیع دارد. چهار ایوان بزرگ در جهات مختلف بنا ساخته شده است ازاره داخلی بقعه با كاشی‌های هشت گوش ممتاز شده، پوشش یافته است. كتیبه‌ای به خط ثلث باقی مانده است كه نام نویسنده آن «العبد محمد حسین» در پایان قید شده است.
در قدمگاه علاوه بربقعه، باغی مشجر و با صفا، ‌چاپارخانه، حمام، چشمه آب، از یادمان حضور متبرك حضرت رضا(ع) و كاروانسرایی كه بازسازی یا ساخت آن را به شاه عباس صفوی نسبت داده شده، وجود دارد.
قدمگاه در شهرستان زبرخان خراسان رضوی قرار دارد.