در دل کوهستان‌های سرسبز و ستیغ‌های استوار زاگرس، جایی که زندگی عشایری همچنان با ریتم کوچ و طبیعت پیوندی ناگسستنی دارد، هنر دست زنان ایل، جلوه‌گر تاریخ و هویت این مرز و بوم است.

هر گره، هر نقش و هر رنگ این بافته‌ها—از گلیم‌های ساده و جاجیم‌های پرکاربرد گرفته تا قالی‌های اصیل و خورجین‌های رنگین—بازتابی از سادگی، اصالت و غنای فرهنگی این سرزمین است؛ هنری کاربردی که در هیاهوی زندگی مدرن، هنوز بوی پشم گوسفند و رنگ‌های طبیعی گیاهی را می‌دهد.

عکس: علی اکبر پاک

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha