\"دکتر مارکآلون\"، از محققان استراليايي با اشاره به اينکه دو نمونه از اين دستنوشتهها متعلق به سالهاي 130 تا 240 بعد از ميلاد هستند، گفت، سه نمونه ديگر نيز که به نام کاشف نروژي آنها به مجموعه \"سچوين\" شهرت پيدا کردهاند به اوايل قرن 5 بعد از ميلاد تعلق دارند.
وي بهعنوان نخستين فردي که توانست با کمک تکنولوژيهاي پيشرفته اين متون باستاني را بازخواني کند، معتقد است، متون بودايي مذکور به زبان سانسکريت و پالي نوشته شدهاند و به لحاظ نوشتاري با نمونههاي کشف شده از قرن 17 تا 19 متفاوت هستند.
\"آلون\" در اين باره گفت: اين دستنوشتهها از قديميترين نمونههاي تاريخ بودا به شمار ميروند که سرنخهاي جديدي را در مطالعه ادبيات و ويژگيهاي چند هزار ساله آن در اختيار ما قرار ميدهند و با توجه به اينکه مذهب بودا در حقيقت بهصورت شفاهي و گفتاري بوده است و نوشتههاي کمي از آن به جا مانده و به سختي ميتوان در زمينه پيشرفت و توسعه ادبيات بودا اطلاعات بهدست آورد.
وي افزود: بودا که در شمال شرق منطقه بهار و پراداش هند زندگي ميکرد پس از آنکه در سال 400 پيش از ميلاد فوت کرد هيچ اثر دستنويسي از خود به جا نگذاشت و افکار و انديشههاي او تا سالها بعد بهصورت داستانهاي شفاهي منتقل شد و يا به زبانهاي مختلف از جمله سانسکريت و پالي نوشته شد.
اين موضوع براي قرنها غيرقابل فهم بود و اکنون با کمک شيوههاي جديد علمي توانستيم بخشي از اين تاريخ چند هزارساله را روشن کنيم.
\"آلون\" با اشاره به اينکه زبان قندهاري ريشه در زبان پالي و سانسکريت دارد، گفت: بسياري از متون بودايي کشف شده در تايلند، سريلانکا و برما به زبان قندهاري است، اما نه به اين معنا که اين زبان قديميترين وسيله بهکار رفته در نوشتن متون بودايي است، زيرا تنها به دليل شرايط آب و هوايي مساعدتر و نبود رطوبت اين متون به خوبي حفظ شدهاند و دستنوشتههاي ديگر از آنها قديميتر هستند.
وي افزود: با آنکه ميان متون کشف شده در افغانستان و سرزمينهاي چون سريلانکا مسافت بسياري وجود دارد و هميشه تصور ميکرديم ميان زبانهاي بهکار رفته در نوشتن آنها تفاوتهاي بسياري است، اکنون با دستاوردهاي جديد متوجه شديم شباهتهاي بسياري ميان اين متون وجود دارد که نشان از ارتباط و نزديکي آنها به يکديگر دارد.
M/108
انتهای پیام/