وي گفت: در اين دوره از خطوط عمودي و افقي براي نشان دادن اعداد بين 1 تا 9 از شکل گاوي که در حال لگد زدن است براي نشان دادن اعداد 10 تا 90 از طناب‌هاي پيچ‌خورده براي اعداد 100 تا 900 و از گل‌هاي نيلوفر براي اعداد يک هزار تا 9 هزار استفاده ميکردند و براي اعداد بيشتر از تصاوير انگشتان استفاده مي‌شده است.
وي در ادامه گفت: سيستم‌هاي شمارش اعداد براي ارزيابي ميزان محصولات، ساخت و ساز و به‌خصوص ساخت اهرام کاربرد داشتهاست.
در اين سيستم از حرکات چشم، مردمک، ابرو و ديگر بخش‌ها براي نشان دادن اعداد استفاده ميکردند به‌طور مثال يک ابروي تنها نشانه يک هشتم و مردمک چشم علامت يک چهارم بوده است.
در مصر باستان براي اندازه‌گيري طول اشيا از فاصله ميان آرنج و انگشت‌ها استفاده ميکردند و علامت‌هايي را براي نشان دادن طول مورد نظر مي‌ساختند.
خاطرنشان مي‌شود مصريان فصل‌هاي سال را نيز براساس وقايع طبيعي ازجمله زمان بارندگي يا طغيان رودخانه نيل و فصل برداشت مشخص ميکردند و روزهايي از سال را نيز با توجه به اين رويدادها به‌عنوان روزهاي شانس و يا بدشانسي مي‌ناميدند.
M/108
انتهای پیام/
