کشف سرنخ‌هاي جديد از خط سوري

به گزارش ميراث آريا(CHTN)، در قرن نوزدهم ميلادي محققان کتابخانه موزه بريتانيا موفق به کشف نسخه خطي ناقصي شدند که در اکتشاف اخير قسمت گمشده آن نيز يافت شد.

در سال 1847، ويليام کورتون کتابدار موزه بريتانيا دور اين مورد چنين گفته بود: \"من اکنون با تمام علايقي که به ادبيات دارم، هيچگونه آگاهي‌هاي از انجام و پايان اين دست نوشته ندارم.\"

اين دست نوشته در ادسا(منطقه‌اي در ترکيه کنوني) نوشته شده است و بعد از گذشت پنج قرن به سمت خاورميانه آورده شده است تا اينکه در سال 1931 توسط راهب ديرالسوريان از بغداد به مصر برگرداننده شد.

در سال 1837 يک محقق اروپايي به نام لورد کارزون براي پيدا کردن اين نسخه خطي به ديدالسوريان رفت و با گروهي از راهبه‌ها که توسط يک راهب کور و نابينا تعليم مي‌ديدند آشنا شد.

وي سه نسخه خطي به زبان قطبي خريد اما شايعاتي در مورد مخفي شدن متون سوري در زير زمين شنيده بود و به زيرزميني که محل نگهداري روغن زيتون اين دير به شمار مي‌رفت، وارد شد.

وي به همراه سر کرده راهب‌ها به زير زمين رفت تا اين راز را فاش کند. وي در زيرزمين نسخه‌هاي خطي سوري را که در يک بطري کاملاً محفوظ بودند پيدا کرد و از راهب بزرگ خواست تا در قبال چند غروش آنها را به او بفروشد.

اين کشف لردکارزون اشتهاي موزه بريتانيا را برانگيخت که منجر به اعزام دکتر هنري تانام به ديرالسوريان شد. از ميان صدها نسخه خطي خريده شده تنها يکي از نمونه‌ها، دست‌نوشته‌اي بود که لردکارزون سعي در کشف آن داشت نسخه‌اي که در سال 1086 توسط يک راهب نوشته شده بود.

بر روي برگه 239 چنين نوشته شده بود \"برادرانه صبور باشيد، که چنين چيزي سرانجام اين کتاب است و در انتهاي اين کتاب نوشته خواهد شد\".

متن اصلي در سال 1839 مفقود شد چهار سال بعد کورتون دو صفحه ديگري از آن را از ميان قطعاتي که توسط تاتام آورده شده بود پيدا کرد.

در سال 1998 برج ديرالسوريان که قدمتي 900 ساله داشت مورد کاوش قرار گرفت که در اين ميان صدها نسخه خطي باستاني توسط پوربيگول پيدا شد. اين نسخه‌ها زيرسطح چوبي اين برج در قرن چهاردهم قرار گرفته بودند.

تحقيقات براي به دست آوردن قدمت اين نسخه‌ها انجام شد تا اينکه در سال 2005 دو کارشناس خط سوري به نام‌هاي سباستين بروک و لوکاس فق رامپي دريافتند که اين دست‌نوشته‌ها همان نسخه‌هاي خطي قرن 411 ميلادي است.

بعداز تجزيه و تحليل‌هاي انجام شده بر روي اين نسخه‌ها، آنها دوباره به محل قبلي خود برگردانده شدند، جايي در ميان توده‌اي از کوزه‌هاي مخصوص نگهداري روغن زيتون.

به علت خساراتي که در اواسط قرن بيستم به اين مخزن وارد شد، محل آن تغيير کرد جايي که بيش از 1000 سال محل امني براي اين نسخه‌هاي خطي به شمار مي‌رفت، نقطه‌اي در بالاي برج ديدالسوريان.

به همين منظور در کنار اين برج کتابخانه‌اي با هزينه بالغ بر 400 هزار پوند براي نگهداري اين نسخه‌ها در حال ساخت است که اميد مي‌رود تا سال بعد به بهره‌برداري برسد.

M/109




انتهای پیام/

کد خبر 1386120121