دکتر لمبوت عضو مؤسسه تحقيق گردشگري کريستادليهان در دانشکده بازرگاني و دانشکده تاريخ ناتينگهام و عضو فعالان سازمان گردشگري بين‌المللي قطب جنوب(IAATO) با اشاره به حساسيت گردشگراني که به اين منطقه مي‌آين، افزود: کار من در اين سفر 12 روزه به قطب جنوب ارتباط برقرار کردن و گفتگو با مسافران و خدمه کشتي بود که بر روي شکننده‌ترين و بزرگترين منطقه روي زمين در حال مسافرت بودند.
فصل گردشگري در قطب جنوب از ماه اکتبر آغاز و تا ماه آوريل ادامه خواهد داشت. اين تور گردشگري که از حدو 30 سال پيش به راه انداخته شده است، با افزايش 6 هزار نفري در اواسط سال 1990 روبه‌رو شد که اين ميزان به حدود 35 هزار نفر در سال 2006 رسيد. از اين رو اين سازمان که داراي 115 عضو از 15 کشور جهان است قصد دارد برنامه‌هايي را براي استاندارد کردن اين مسافرت دريايي متناسب با ظرفيت‌هاي محيطي اين منطقه، به‌وجود آورد.
دکتر \"لمبوت\" که در زمينه گردشگري و محيط زيست صاحب نظر است، افزود: به همين منظور ما کارهايي از قبيل آموزش خدمه‌کشتي، دفع زباله‌هاي احتمالي بهداشتي و حتي ته‌ماندهاي غذايي را سر لوحه اقدامات خود قرار داده‌ايم.
دنيس لاندو، دبير اجرايي اين سازمان گفت: در طول 17 سال گذشته اقدامات چشمگيري به منظور مديريت اصول و اقدامات عمومي صورت گرفته است که چارچوبي را براي تداوم مسافرت به قطب جنوب به وجود آورده و همچنين کاهش زيان‌هاي محيط زيستي را با موفقيت انجام داده است.
قطب جنوب در سال 1959 تحت حمايت پيمان قطب جنوب قرار گرفت و در سال 1991 پرتکل حمايت از محيط زيست در مورد آن به اجرا درآمد. اين پرتوکل قطب جنوب را به‌عنوان مرکز آرامش و علوم قرارداد و دستاوردها و فعاليت‌هاي بشري بر روي ارزش‌هاي علمي و زيباسازي اين منطقه را همسو با اصول حمايت از محيط زيست قرار داد.
M/109
انتهای پیام/
