تا اينکه بعد از آن سطح اکسيژن زمين اندک‌اندک افزايش يافت. اين مسأله مدت زماني طولاني زمين‌شناسان و زيست‌شناسان را به اين فکر انداخته بود که افزايش گاز قابل تنفس با اکسيژن سازي در اعماق دريا رابطه‌اي تنگاتنگ داشته است.
به منظور پي بردن به واکنش‌هاي ميان فرآيندهاي بيولوژيک و تغييرات محيطي يک تيم بين‌المللي از دانشگاه‌هاي ويرجينيا، مري‌لند، نوادا و دانشکده علوم چين رسوبات بجامانده از يک اقيانوس قديمي در منطقه يانگز جورج در قسمت جنوب چين را مورد آزمايش قرار دادند تا اندازه ايزوتوپ موجود در کربن آلي موجود در نمونه‌هاي به دست آمده را به دست اندازه‌گيري کنند.
اما با تمام اين اقدامات هنوز مقدمه‌اي که باعث به‌وجود آمدن اکسيداسيون در اعماق درياها شده است مهم باقي ماند. اين رويداد در اقيانوس ثبت شد و احتمالاً رابطه مستقيمي با رسوبات مانده در زمين و اکسيژن موجود در اتمسفر داشته است.
تغييرات آب و هوايي در قاره‌هاي مختلف نتيجه گسيختگي يون‌هاي حل نشده درون رودخانه‌هاست که موجب مي‌شود در مسير خود به سمت اقيانوس‌ها توسط باکتري‌هاي موجود در ته اقيانوس‌ها به کربي آلي تبديل شده و به اعماق آب‌ها برود.
M/109
انتهای پیام/
