به گزارش ميراث آريا (chtn)، باستان‌شناسان در آخرين بررسي‌هاي خود بر روي هزاران قبر به جاي مانده از وايکينگ‌ها دريافتند که تنوع ساخت قبرها از اهيمت فراواني برخوردار بوده به نحوي که هيچکدام از آنها همانند يکديگر ساخته نشده بودند.

نيل پرايس، استاد باستان‌شناسي دانشگاه آبردين گفت: مراسم تدفين وايکينگ‌ها بخش‌هاي مختلف و پيچيده‌اي از تئاتر‌هاي مذهبي بود که کنار هر مقبره‌اي اجرا مي‌شد.

وي افزود: بررسي مناطق تدفيني وايکينگ‌ها نه تنها بينش ما را از تفکرات آنها بالا برد بلکه از همه مهمتر حد و مرز درک و فهم آنها از مرگ و زندگي و انسان و حيوان را نيز براي ما مشخص کرد.

به گفته باستان‌شناسان ساکنان اوليه شمال اروپا مراسم ادبي ويژه‌اي براي تدفين مردگان خود داشتند و اشعاري براي زندگي ابدي آنها نيز مي‌سرودند.

نيل پرايس با اشاره به اشعار خوانده شده، تصريح کرد: تمام اين اشعار در هنگام مراسم تدفين خوانده مي‌شد تا راه اتصال را از اين دنيا به دنياي ديگر ايجاد کند تمام اين برنامه‌ها که به صورت اشياي همراه مردگان دفن يا سوزانده مي‌شوند، همه آن چيزهايي هستند که ما از اسطوره شناسي وايکينگها مي‌دانيم./109

انتهای پیام/