باستان‌شناسان معتقدند از متون قديمي و شواهد موجود در اين شهر که Humat thiab نام دارد مي‌توان قدمت آن را به قرن‌هاي اول تا سوم ميلادي نسبت داد.
بقايايي از بخش‌هاي شمالي و شرقي يک ساختمان ساخته شده از سنگ‌هاي سياه آتشفشاني نيز در اين منطقه به دست آمده که فرضيات جديدي را در مورد وضعيت جغرافيايي شهر در اين دوره به وجود آورده است.
تکه‌اي از يک سنگ صاف آتشفشاني با تصويري حکاکي شده از يک درخت موسوم به درخت زندگي که به عقيده کارشناسان از آن به عنوان بخوردان استفاده مي‌کردند از ديگر اشيا به دست آمده در اين منطقه بوده است.
باستان‌شناسان همچنين موفق به کشف چند ظرف سفالي و مجسمه کوچک سنگي زن بي سري شدند که نوشته‌اي به زبان باستان مردم منطقه به نام Musnad را روي سينه خود قرار داده بود.
به گفته باستان‌شناسان، اين منطقه از مدت‌ها پيش مرکز توجه کارشناسان بوده ولي به دليل عدم امنيت و حفاظت کافي، ديوارهاي اين شهر به دست روستاييان تخريب و از سنگ‌هاي آن براي ساخت خانه‌ها استفاده مي‌شده است.
شهر ذمار از دوره پارينه سنگي تاکنون به دليل برخورداري از زمين‌هاي زراعي حاصلخيز و فعاليت گسترده ساکنان آن مملو از مناطق و آثار باستاني است./109
انتهای پیام/
