وي افزود: با بررسي سطحي تپه سفالينه‌هايي مربوط به دوره باکون ب، گپ و باکون الف شناسايي شد که از نظر باستان‌شناسي به ويژه در دوران پيش از تاريخ اين منطقه قابل اهميت است.
زارع در ادامه گفت: يکي از اقدامات اوليه براي حفاظت اين منطقه، ثبت اين محوطه مهم در فهرست آثار ملي کشور بود و پس از آن ادامه کاوش، بررسي ژئوفيزيک با روش مغناطيس سنجي از سوي بابک امين‌پور و همچنين تهيه نقشه توپوگرافي به وسيله خانم عسگري چاوردي و نصيري انجام شد.
وي اظهار داشت: در بررسي ژئوفيزيک پديده‌هاي باستاني مدفون از جمله بقاياي ساختار معماري پيت و کوره سفالگري تشخيص داده شد که با توجه به کشف آثار جوش کوره در سطح احتمال بقاياي کوره سفال پزي در محوطه مورد نظر مي‌رود.
زارع گفت: براي تعيين عرصه و حريم تپه در 8 جهت محوطه در حدود 10 گمانه ايجاد شد که در تعداد 4 گمانه آثار فرهنگي يافت شد.
وي افزود: در سطح تپه بقاياي ابزار سنگي، سنگ وزنه، سنگ پاشنه در، هاون سنگي و همچنين آثاري از مهره لاجور و صدف دريايي به دست آمد که شامل صدف‌هاي دريايي داراي سوراخ و روزنه کوچکي هستند که با مطالعه آنها مشخص شد شباهت بسيار با صدف‌هاي مربوط به تدفين دارند که در تپه جري يافت شده و روي جمجمه اجساد قرار داده مي‌شده است./120
انتهای پیام/
