حسن فاضلي نشلي در ادامه خاطرنشان کرد: براساس شواهد يافت شده، اجساد پس از سوزانده شدن در خمره ها دفن شده بودند.
به گفته رئيس پژوهشکده باستان شناسي : البته داخل خمره ها از گل قرمز رنگ اخرا لبريز شده بود که اين موضوع بيانگر باور و اعتقاد گذشتگان به حيات دوباره است چرا که رنگ قرمز نماد حيات و زندگي است.
وي ادامه داد:براساس مطالعات انسان باستان شناس لهستاني متخصص دانشگاه ورشو لهستان ،درداخل يکي ازخمره ها خرده هاي اسکلت 4 نفر يافت شد که برخي از استخوان ها تا 700درجه و برخي ديگر نيز تا 400 درجه حرارت ديده بودند.
به گفته اين مقام مسئول در سازمان ميراث فرهنگي صنايع دستي و گردشگري: اين نوع تدفين دراروپا و دردوره نوسنگي يعني دو هزار سال ديرتر از اين دوره مشاهده شده است.
وي با اشاره به اين که در خاورميانه و در ياريم تپه ، اين نوع تدفين مشاهده شده است اظهار داشت: تا به حال درايران دوره پيش از تاريخ حتي اوائل تاريخي، شواهدي از سوزاندن اجساد و دفن بخشي از اسکلت ها مشاهده نشده است.
فاضلي با بيان اين که کشف اين نوع تدفين، درک و شناخت نويني از حيات و آيين انسان پيش از تاريخ و خاک سپاري انسان را به‌ما ارائه مي کند تصريح کرد: براساس يافته هاي اخير در سيلک، اين گونه به نظرمي رسد که انسان هاي سيلک ، برخي از اجساد درگذشتگان خود را پس از سوزاندن به خاک مي سپرده اند.
وي ادامه داد: به طور کلي سوزاندن اجساد ، در استقرارهاي پيش از تاريخ خاورميانه بسيار نادر بوده و در ياريم تپه بين النهرين، نيز شواهدي از اين نوع تدفين و آيين ديده مي شود.
اين مقام مسئول درپژوهشکده باستان شناسي بيان داشت : اگرچه اين ديدگاه و آيين ، پنج هزار سال بعد در منطقه هند و اروپايي رواج داشته اما در دوره پيش از تاريخ ، اين نوع تدفين ، يکي از ابهاماتي است که ما اطلاعاتي اط اين نوع تدفين نداشتيم.
رئيس هيأت کاوش هاي باستان شناسي در تپه سيلک اضافه کرد: در فلات مرکزي ايران و در دوره پيش از تاريخ ، اجساد کودکان درکف خانه ها و بزرگسالان نيزدر کف حياط خانه ها دفن مي شدند.
فاضلي ادامه داد:البته تدفين ثانويه در اوائل دوره تاريخي يعني دوره مادها مشاهده شده به طوري که بخشي از اسکلت ها را درکنار هم قرارمي دادند اما هيچ گاه در هيچ يک از موارد تدفين هاي يافت شده ، سوزاندن مشاهده نشده است.
وي با بيان اين که به تناسب محوطه هاي استقراري که کاوش کرديم تعداد اجساد يافت شده بسيار کم بوده است افزود: تا دوره هزاره ششم تا پايان هزاره چهارم قبرستان مشاهده نشده البته اين تعداد معدود اجساد به صورت سالم به همراه اشياي آنها در داخل خانه هاي مسکوني دفن شده بودند.
به گفته رئيس پژوهشکده باستان شناسي : اين سوال مطرح مي شود که چه برسراين همه اجساد انسان هاي متعلق به دوران پيش از تاريخ آمده ولي اين تعداد کشفيات در قبور چاله اي متعلق به دوره پيش ازتاريخ نمي تواند بيانگر جمعيت و ميزان مرگ و مير در آن دوره باشد.
اين دکتراي باستان شناسي درپايان تاکيد کرد: لزوم توجه به کشف چنين داده هاي مهمي، بسياري از پرسش هاي ما را در مورد نوع تدفين، ساختار ايدئولوژي حيات و آيين انسان هاي پيش از تاريخ به ما ارائه مي کند./118
انتهای پیام/
