جان لانگ؛ سرپرست بخش علمي موزه ويکتوريا در ملبورن گفت: نه تنها اين اولين بار است که فسيل يک جنين به همراه بند نافش يافت شده است، بلکه قديمي ترين نمونه از جانوري است که زنده زا مي کرده است. در واقع اين کشف، شاهدي بر اين مدعاست که مهره داران اوليه بصورت داخلي بارور مي شده اند، نه از راه بارور کردن تخم ها در آب.
پلاکودرم ها، که اغلب “دايناسور دريايي” خوانده مي شدند، به مدت ۷۰ ميليون سال بر درياچه ها و درياهاي جهان حکمراني مي کردند. اکثر ماهي هاي زرهدار، کوچک بودند ولي طول بعضي هايشان تا بيش از ۶ متر مي رسيد.
جان لانگ افزود: اين اکتشاف، فهم ما نسبت به تکامل مهره داران را دچار تغيير مي کند و نشان مي دهد شيوه توليد مثل چگونه بر پيشروي و تکامل مهره دارن تاثير گذار بوده است.
اين يافته، دوران باروري و زنده زايي مهره داران را تا بيش از ۲۰۰ ميليون سال افزايش داد. برخلاف ماهي ها که در آب تخم ريزي مي کنند، در اين نوع جانوران، تخمها در داخل بدن بارور شده و مادر از طريق بند ناف جنين را تغذيه مي کند و در انتها نوزاد را به دنيا مي آورد، مانند کاري که پستانداران امروزي انجام مي دهند./109
انتهای پیام/
