تروسورهاي بال چرمي در حدود 220ميليون سال پيش، از خانواده اي بوجود آمده اند که امروزه به شکل کروکوديلها تکامل يافته اند. تاکنون چگونگي امکان پرواز در اين پرندگان ماقبل تاريخ به دليل غيرقابل انعطاف بودن قفسه سينه و ناکارآيي فرآيند تنفس در آنها ناشناخته باقي مانده بود.
متخصصان دانشگاه «ماساچوست» به تازگي با مطالعه بر روي فسيلي که به خوبي ساختار قفسه سينه پتروسورها را نشان ميدهد اطلاعات متفاوتي را از شيوه تنفسي اين جاندار ارائه کردند. با استفاده از تکنيک پرتونگاري دانشمندان دريافتند که استخوانهاي قفسه سينه اين پرندگان اوليه از کيسههاي هوايي برخوردار بوده که به شش جاندار منتهي ميشده است.
اين سيستم تنفسي مشابه با سيستم تنفس پرندگان امروزي است که با انعطاف بدن خود کيسههاي هوا را منبسط و منقبض کرده و هواي پاک را در ميان ششها به جريان مي اندازد. به اين شکل اکسيژن موجود در هوا به شکلي موثرتر در ششها جذب خواهد شد. کيسههاي هواي موجود در استخوان قفسه سينه پتروسورها که گنجايش آنها متناسب با ابعاد بدن جاندار افزايش مي يافته است در کاهش وزن استخوانها و افزايش سرعت پرنده نيز تاثيرگذار بوده است.
به عقيده ديرينهشناسان يافتههاي اخير علاوه بر رفع بخشي از نادانستههاي دانشمندان در نحوه پرواز پتروسورها در آيندهاي نزديک دلايل تغيير وضعيت ظاهري آنها به کروکوديل هاي امروزي را نيز به اثبات خواهد رساند./109
انتهای پیام/