باستانشناسان معتقدند، اين مقدار کره مطمئناً محصول يک جامعه کوچک بوده و يک فرد به تنهايي قادر به توليد آن نبوده است، زيرا براساس متون تاريخي استفاده از کرههاي حيواني بيشتر براي چرب کردن بدنه ظرفها براي بهتر آماده کردن غذا بوده و اين مقدار کره براي يک نفر بسيار زياد بوده است.
اين خمره که 3000 سال از قدمت آن ميگذرد، هم اکنون براي آنجام آزمايشات دقيقتر در آزمايشگاه موزه باستانشناسي ايرلند جنوبي قرار دارد.
به گفته باستانشناسان، محل کشف اين خمره، يکي از مناطق شناخته شده باستاني است که پيشتر آثاري همچون سرنيزه، ظروف سفالي و بقايايي از جسد انساني نيز در آن کشف شده بود./109
انتهای پیام/