به گزارش ميراث آريا(chtn)، بررسي‌هاي جديد روي جمجمه‌هاي به دست آمده در قبرستان سلطنتي شهر اور يا ناصريه عراق نشان داد، که ملازمان و خدمتکاران کاخ‌ها که پس از مرگ فرمانروايان بخشي از مراسم تدفين بودند، نه با زهر که به وسيله برخورد شيي تيز و سخت با سرشان مرده اند.

به گفته باستان‌شناسان،‌ مرگ دسته جمعي افراد کاخ در عصر شکوه بين النهرين، پس از سقوط شاه و يا در مورادي پيش از آن امري رايج بوده که در آن خدمتکاران، نگهبانان، و ديگر افراد کاخ باهم کشته شده و به صورتي مرتب دفن مي‌شدند. زنان با چهر‌ه‌هايي آرايش شده و نگهبانان با سلاح‌هايي همراهشان.

بررسي‌هاي صورت گرفته روي جمجمه‌هاي يک زن و مرد متعلق به مردگان شهر اور در موزه پن امريکا، نشان داد که روي کاسه سر هر يک از اين دو، حفره‌هايي به قطر يک اينچ قرار دارد.

کارشناسان به اين نتيجه رسيدند، که اين حفره‌ها که احتمالاً در زمان زنده بودن افراد ايجاد شده اند، به وسيله يک شي تيز به وجود آمده و مرگ به دليل شکستگي جمجمه و بسيار سريع صورت گرفته است.

به گفته باستان‌شناسان اين گونه مردن‌ها، در آن دوره به عنوان يکي از سنت‌هاي بسيار مهم به شمار مي‌رفته و نشان دهنده ميزان وفاداري خدمتکاران به اربابانشان بوده است. علاوه بر آن نترسيدن از دنياي پس از مرگ نيز نوعي رقبت را در بين اين افراد به وجود مي‌آورد.

به عقيده کارشناسان اين کشف تاحدود بسيار زيادي فرضيه مرگ تدريجي ملازمان درباريان بين النهرين را که با خوردن زهر ثابت شده بود، نقض مي‌کند./109

انتهای پیام/