به گفته باستان‌شناسان، مطالعات جديد حاکي از آن است که اين سنگ نگاره‌ها، بيانگر يک زبان غير سلتي باستاني و فراموش شده‌اي هستند که در حدود 1700 سال گذشته در نواحي غربي و شمالي امروز اسکاتلند زندگي مي‌کرده اند.
راب لي، سرپرست گروه تحقيق اذعان داشت، باستان‌شناسان از وجود زباني گفتاري در ميان اقوان غير سلتي که با علامات نوشتاري کامل مي‌شد مطلع بودند. همانطور که بدي(Bede)، از کاهنان و مورخان قرن هفتم ميلادي مي‌نوسيد، مردمان اين کشور در اين دوره به چهار زبان بريتانيايي، غيرسلتي، اسکاتلندي و انگليسي صحبت مي‌کردند.
باستان‌شناسان با استفاده از قوانين رياضي به مطالعه ساختار، مسيرنوشتار، تصادفي بودن و ديگر علامات ظاهري اين خطوط که در الواح مختلف به دست آمده پرداخته و سپس آنها را با خطوط معمول و باستاني همچون هيروگليف مصري، متون چيني، لاتين، خطوط آنگلوساکسون، شمال قديم،ايرلندي باستاني و قديم و ولزي باستان مقايسه کردند.
لي افزود، از آنجايي که اين خطوط شباهتي با هيچ يک از خط‌هاي باستاني رايج و ثبت شده نداشت، محققان آنرا در گروه خطوط نوشتاري جديد قرار دادند.
دانشمندان معتقدند، تصاوير مختلف روي اين الواح سنگي همچون، جنگجويان، سلاح‌هاي جنگي و حيوانات داراي معاني و مفاهيم دقيق و بالايي بوده و رمز گشايي آن علاوه بر آنکه با کشف رمز سنگ روزتا برابري مي‌کند اطلاعات بهتري نيز از فهم خطوط هيروگليف مصر را در اختيار آنها قرار خواهد داد./109
انتهای پیام/
