به عقيده باستان‌شناسان، اين سنگ‌ها نيز که در يک ستون قرار داشتند، همانند سنگ‌هاي نگهبان به نوعي نشان دهنده طلوع آفتاب در نيمه تابستان و غروب خورشيد در ميانه زمستان بوده و براي مطالعات نجوم و نشانه هاي آسماني به کار مي رفتند.
دراين ميان پرسش به وجود آمده در ميان باستان‌شناسان حاکي از آن است که آيا اين سازه‌ها هم بناي سنگ‌هاي نگهبان را منطقه‌اي مخصوص مراسم خاکسپاري معرفي مي‌کنند يا به عنوان مرکز درماني براي بيماران پيش از تاريخ اين کشور مي‌دانند.
اگرچه پاسخ به اين دو پرشس همچنان مجهول باقي مانده است اما برخي از صاحب نظران معتقدند، اين اکتشاف که رابطه‌اي با تغييرات و دگرگوني‌ها حرکت خورشيد دارد، دورنمايي واضح و روشن را در خصوص زندگي مردمان عصر حج در اختيار آنان قرار خواهد داد/109
انتهای پیام/
