به گزارش ميراث آريا(chtn)،‌ اين جاده که به گفته باستان‌شناسان در حدود 150 کيلومتر طول داشته با 100 ميليون تخته سنگ، سنگ فرش شده و در ميان کوه‌هايي به ارتفاع 1000 متر امتداد داشته است.

به گفته باستان‌شناسان اين جاده براي حمل چاي از استان جنوبي يانلينگ به پکن که در زمان سلسله مينگ پايتخت چين به شمار مي‌رفته است احداث شد. براساس مدارک موجود اين جاده در ابتدا مسيري خاکي بود که بعدها در سال 1883 به دست تاجري ثروتمند سنگفرش شد.

از ويژگي‌هاي اين جاده شرايط سالم و قابل استفاده بودن آن است. سنگ‌فرش‌هاي دايره‌اي و مستطيل شکل اين جاده که در ابعاد بزرگ و کوچک قرار دارند، همگي از کوه‌هاي اطراف استخراج شده و کاملا طبيعي هستند. هنوز هم پوششي از جنگل‌هاي انبوه با منظره‌اي از گياهان وحشي، درختان کمياب و چمن زارها را مي‌توان در آن ديد./109

انتهای پیام/