به گزارش ميراث آريا(chtn)‌،‌ به همراه اين سکه‌ها که در سال 610 ميلادي ضرب شده بودند، سکه‌هاي ديگري از تمدن‌هاي باستاني عراق، افغانستان و شمال افريقا نيز به دست آمد که نشان از تعملات تجاري گسترده اروپاييان با بازرگانان خاورميانه مي داده است.

از بين 82 سکه کشف شده سکه‌هايي متعلق به سال 820 ميلادي وجود داشت که روي‌ آنها نوشته‌هايي به زبان عربي ضرب شده بود. نوشته‌هايي برجسته که به گفته باستان‌شناسان در نوع خود بي نظير بوده و با تميز شدن ساده به خوبي قابل مشاهده بودند.

به گفته باستان‌شناسان، جستجوي کاوش‌گران براي رديابي و شناسايي سکونتگاه اسلاوهاي ساکن در منطقه در سال 800 ميلادي به شناسايي اين سکه‌ها انجاميد که در ظروفي سراميکي قرار داشته و توسط ثروتمندان منطقه دفن گرديده بودند.

منطقه شمالي آلمان که در خط مرزي لهستان قرار گرفته و در دهه‌هاي اخير از رکود اقتصادي و جمعيتي رنج ‌مي‌برده در اعصار گذشته به دليل برخورداري از يک جاده تجاري شش هزار کيلومتري از شکوه بالايي برخوردار بوده است. جاده‌اي که از درياي خزر آغاز و از مسير رود ولگا به شمال غرب روسيه يا سنت پترزبورگ امروزي رفته و از مسير درياي بالتيک به اسکانديناوي و شمال آلمان منتهي مي‌شده است.

به عقيده باستان‌شناسان، درهم‌هاي نقره‌، در اين دوران ارزش بالايي داشته و هرکدام برابر با جيره 75 روزه گندم يا يک مروايد بوده اند. از اينرو بيشتر سکه‌ها به حالتي نصفه يا تکه تکه شده در اين منطقه کشف شدند.

گفتني است به گفته باستان‌شناسان، زراعي بودن منطقه منجر به آن شده بود که با گذشت زمان و شخم زدن زمين، سکه‌ها از محفظه‌هاي خود خارج و در تمام سطح زمين پخش شوند./109

انتهای پیام/