به گفته سرپرست تيم باستانشناسي، بررسيهاي صورت گرفته روي اين سازه ساختماني نشان داد، مصالح به کار رفته در آن سه تن کاشي و آجر و سنگهاي ترييني مرمري و در اين ميان اشيايي سراميکي به همراه چند سکه نيز کشف شد. با توجه به آثار به دست آمده کارشناسان اين حمام آب گرم را متعلق به سالهاي 85 و 110 ميلادي دانستند.
در بررسيهاي انجام شده کارشناسان به اين نتيجه رسيدند که افرادي که براي استحام وارد اين مکان ميشدند ابتدا از رختکن گذشته و سپس به اتاق شستشو و ماساژ رفته و پس از آن داخل سوناي آب داغ رفته و پس از آن به اتاق نيمه گرم ميرفتند. در اين مکان فرصتي براي نشستن و صحبت کردن داشته و در انتها به استخر آب سرد ميرفتند.
باستانشناسان معتقدند، در اين حمام، استخر بزرگي نيز وجود داشته است اما تاکنون موفق به شناسايي و کشف مکان و موقعيت احتمالي آن نشدند.
محققان همچنين اعلام کردند، اين گونه حمامها مرکزي براي تجارت نيز بوده و هزينههاي ورودي براي مشتريان درنظر گرفته ميشده است. علاوه بر فعاليتهاي بهداشتي، اين نوع حمامها از مغازههاي مختلف نيز برخوردار بودند./109
انتهای پیام/