در بين آثار به دست آمده از اين صومعه مي‌توان به کفپوش موزاييکي آن اشاره کرد که پس از شناسايي کليسا کشف شده بود. موزاييکي با پس زمينه سفيد و مزين به شقايق‌هاي پيچ در پيچ که ققنوسي با هاله و 13 اشعه تابان آن را احاطه کرده و در سوي ديگر آن نيز تعدادي پرنده که شامل دو پرنده در سمت راست و پنج پرنده در سمت چپ بودند مي‌شد.
باستان‌شناسان اما معتقدند، تعداد پرنده‌ها 12 عدد بوده که به صورت مساوي در دو طرف ققنوس قرار داشته و به نوعي تمثالي از مسيح و حواريون وي بوده اند. اين موزاييک که به عقيده کارشناسان، از آثار منجثر به فرد اين شهر به شمار مي‌رود به اواخر قرن چهارم يا اوايل قرن پنجم تعلق دارد.
به گفته ملينا، پسيدو،سرپرست تيم باستان‌شناسي، اين صومعه يا کليساي کوچک تک اتاقه در قرن پنجم ميلادي تبديل به کليسايي بزرگتر شد. کف آن از سنگ مرمر پوشيده و رواق‌هايش نيز توسط ستون‌هايي ازهم جدا شدهو ديوارهاي آن با نقاشي‌هايي ديواري رنگارنگ گشت.
براساس مستندات تاريخي، اين کليسا در قرن هفتم ميلادي به سختي تخريب شد اما مرمت نامناسب آن منجر شد اين بنا در قرن هشتم و نهم ميلادي کاملا متروکه شود.
گفتني است علاوه بر اين کليسا، آثار ديگري نيز در خط مترو کشف شد که شامل يک تابوت مرمرين و محوطه‌اي متعلق به يک انبار بوده است./109
انتهای پیام/
