به گفته باستان‌شناسان، اين کاخ از سه اتاق و يک دريچه يا شکاف کوچک که به احتمال زياد براي محافظت از اين بنا ايجاد شده برخوردار بوده و در بخش ديگري از آن نيز استخر يا حوضي مخصوص جمع آوري آب باران قرار داشت.
از ديگر نشانه‌ها و آثار متعلق به اين قلعه، محوطه يا حياطي عريض بوده که از سنگ و برگ درخت «الدوم» ايجاد و همچنان پس از گذشت صدها سال به صورت واضحي قابل ملاحظه بودند.
علاوه بر اين قلعه، ويرانه‌هايي به جاي مانده از يک عارضه مصنوعي ديگر نيز کشف شد که به اعتقاد باستان‌شناسان شباهت زيادي به قبر داشته و به نظر محيطي از يک قبرستان را تشکيل مي‌دادند. اگرچه اين بناها به دليل قرار گرفتن در معرض هوا و تاثيرات محيطي فرسايش يافته بودند اما مي‌شد نشانه‌هاي از يک قبرستان را در آن‌ها مشاهده کرد.
اگرچه، نگاه نخستين باستان‌شناسان بر اين سکونتگاه، قلعه و قبرستان، قدمتي 1700 ساله به آن‌ها داده بود اما هنوز برخي بررسي‌هاي بيشتر و دقيق‌تر را براي تعيين قدمت دقيق اين منطقه لازم مي‌دانند.
109
انتهای پیام/
