در کاوش‌هاي مرمتي صورت گرفته در اين خيابان که براي اولين بار در اوايل قرن هجدهم آغاز شد و پس از وقفه‌اي طولاني مدت در دهه 90 از سرگفته شد، آثار و نشانه‌هايي همچون طاق نصرت و خانه‌اي دو ايوانه کشف شد که به دليل پوشيده ماندن زير خاکسترهاي کربني همچنان سالم باقي مانده بودند.
به گفته باستان‌شناسان، اين خيابان طويل، 20 سال دور از دسترس گردشگران بوده و گردشگران تنها مي‌توانستند از مسيري بسيار تنگ از آن عبور کنند. درحالي که فضاي اصلي آن بسيار عريض بوده است.
گفتني است مسير ديگر اين خيابان به شهر ديگري به نام «هرکوليوم» منتهي مي‌شود. شهري که همراه با «پامپي» زير گدازه‌هاي آتشفشاني دفن و به صورت اتفاقي در اوايل قرن هجدهم کشف شد.
باستان‌شناسان اميدوارند با بازسازي و کشف ديگر بناهاي مدفون شده در اين دو شهر و ارتباط مجدد راه‌هاي مواصلاتي آن‌ها ، بار ديگر چهره از دست رفته اين دو منطقه اعيان نشين امپراتوري روم را احيا کنند.
109
انتهای پیام/
