اين حفره که تنها منبع ورود نور طبيعي به معبد 2 هزار ساله است، همچنين تنها محلي است که آب باران را وارد معبد مي‌کند از اينرو حفره‌هاي ريزي که در کف بنا قرار دارند نيز همچون زهکش‌هايي، آب را از معبد دفع مي‌کنند.
از سويي ديگر محققان به اين نتيجه رسيدند که اين حفره باعث مي‌شد تا در هنگامه اعتدال ماه‌هاي مارس و سپتامبر و همچنين 21 آوريل که تاريخ‌نگاري رومي در آن پايه‌ريزي شده بود، نور آفتاب در يک خط مستقيم به درون معبد وارد شود.
«گيوليو ماگلي» از دانشگاه پليتکنيک ميلان با اشاره به اينکه امپراتور هنگام ورود به اين منطقه حمام آفتاب مي‌گرفته افزود: اگرچه معتقديم خورشيد نقش ويژه‌اي در اين بنا دارد اما هنوز هم نقش پانتئون به درستي شناخته نشده و کاربرد آن مشخص نيست.
او افزود: مطالعاتي از اين دست در ديگر بناهاي رومي همچون «کاخ طلايي» نرون انجام گرفت که نشان مي‌داد اين کاخ نيز حفره‌اي همچون «پانتئون» داشته است.
باستان‌شناسان معتقدند خورشيد و زمان در معماري رومي نقشي منحصر به فرد داشته‌اند. به اعتقاد آن‌ها، حمام آفتاب نيرويي فوق‌العاده به امپراتور داده و وجهه او را همچون خدايان نزد مردم افزايش مي‌داده است.
/109
انتهای پیام/
