به گزارش ميراث آريا (chtn)،‌ اين لنگرها که در نزديکي شهر بندري «سوزوپول» بلغارستان کشف شده و متعلق به قرن‌هاي هفدهم تا چهاردهم پيش از ميلاد بوده‌اند، ثابت کردند که کشتي‌ها در اين درياي محاصره شده قرن‌ها پيشتر از آنچه تاکنون فرض شده بود، حرکت مي‌کردند.

باستان‌شناسان اعلام کردند، شکل و حالت لنگرها، حاکي از آن است که بين قرن‌هاي چهاردهم تا دوازدهم پيش از ميلاد و احتمالا توسط دريانوردان «ميسني»، «کاريان» و «فينيقي»، پيش از جنگ تروا مورد استفاده قرار مي‌گرفته‌اند.

بررسي‌هاي صورت گرفته نشان داد که لنگرها از جنس سنگ آهک بسيار سخت و محکم بوده و دو تا سه حفره در هريک از آن‌ها ايجاد شده بود از ميان يکي از حفره‌ها طنابي رد مي‌شده و لنگر را به کشتي مرتبط مي‌ساخته است.

ديگر حفره‌هاي موجود روي لنگرها نيز محلي براي قرار دادن اجسامي ضخيم بوده که در هنگام به آب انداختن لنگرها در اعماق دريا حرکت کرده و پس از برخورد با شيي محکم مانع از حرکت کشتي مي‌شده است.

باستان‌شناسان معتقدند، کشتي‌هايي که اين لنگرها در آن‌ها استفاده مي‌شدند به احتمال فراوان در حدود 150 تا 200 تن وزن داشتند.
/109

انتهای پیام/