باستان‌شناسان عنوان کردند اين شتر دهان يا پوزه‌اي دراز داشته که برخلاف شترهاي امروزي از دندان‌هايي مانند تمساح برخوردار بوده است و اين حيوان را به يک سگ کوچک تشبيه کرده‌اند.
محققان با توجه به ويژگي‌هاي فسيل کشف شده، اعلام کردند که اين نوع شترها از دندان‌هاي تيز خود براي خوردن ميوه‌هاي درختان و علف‌هاي مناطق مردابي استفاده مي‌کردند.
به گزارش ميراث آريا، ديرينه‌شناسان بر اين باورند، يافته کنوني پرسش‌هاي تازه‌اي از زمان به وجود آمدن تنگه پاناما مطرح مي‌شود و فهم بهتري از تحولات و تغييرات زيست محيطي موجود در شمال و جنوب قاره امريکا به آن‌ها خواهد داد.
اين فسيل همزمان با تعريض کانال پاناما به منظور امکان عبور کشتي‌هاي باري بزرگ‌تر کشف شد.
ص/109
انتهای پیام/
