باستان‌شناسان بر اين باورند که اين سکونتگاه متشکل از 11 محوطه مختلف در قرن‌هاي چهارم تا دوازدهم ميلادي ساخته شده است.
بخشي از يک ساختمان حمام‌مانند متعلق به قرن‌هاي چهارم و پنجم ميلادي نيز در ضلع شمالي‌شرقي اين منطقه کشف شده است. اين ساختمان از 2 اتاق تشکيل شده که يکي از آن‌ها مستطيل‌شکل بوده و به اعتقاد باستان‌شناسان استخر شنا در آن قرار داشته است.
آثار و اشياي مختلف ديگري همچون يک سکه برنزي قرن يازدهم با وسايل خانگي در کنار ويرانه‌هاي ساختمان کشف شده است.
به گزارش ميراث‌آريا، اگرچه در ادبيات کهن يونان نشان و مرجعي از اتصال اين منطقه به عصر بيزانس ديده نمي‌شود، اما مورخان و باستان‌شناسان قرن‌هاي نوزدهم و بيستم که اين منطقه را مورد کاوش قرار داده بودند، آن را يک سکونتگاه نظامي مستحکم در اين عصر ناميدند.
ص/109
انتهای پیام/
