دانشمندان براساس شرايط و ساختار اسکلت‌ها و با استفاده از آزمايش‌هاي ژنتيکي دريافتند که اجساد مذکور در گودالي بدون هوا براي مدت معين دفن شده و حدود 300 تا 600 سال پس از مرگشان بار ديگر دفن شده‌اند.
«تري برون» محقق دانشگاه منچستر با اشاره به آزمايش‌هاي صورت گرفته گفت: بررسي‌هايي روي آرواره و جمجمه اسکلت ماده انجام شد، نشان داد که اين دو بخش هيچ‌گونه ارتباطي به يکديگر ندارند.
به گفته وي: اين تناقض موجب شد تا آزمايش‌هايي روي ديگر اعضا همچون بازو، پا و جمجمه صورت گيرد که در نتيجه مشخص شد هر يک از عضو‌ها مربوط به افراد مختلفي است که هيچ‌کدام از يک مادر متولد نشده‌اند.
در اين بررسي‌ها مشخص شد اعضاي به هم پيوسته جسد زن، متعلق به متوفيان يک دوره است و اندام جسد مذکر مربوط به افرادي است که با فاصله‌اي چند صد ساله مرده بودند.
به گزارش ميراث آريا، با توجه به نشانه‌هاي موجود، باستان‌شناسان معتقدند که تعداد اين گونه قبرها زياد است و مي‌توان نمونه‌هاي مشابه بيشتري را در ادامه تحقيقات يافت؛ قبرهايي که نشان از يک سنت ويژه و منحصربه فرد در ميان اقوام و ساکنان هزاره‌هاي پيشين اين کشور مي‌دهد.
ص/109
انتهای پیام/
