«مصطفي سال» رئيس بخش باستانشناسي دانشگاه داکار گفت: در زمان بازديد از مناطق سيلزده، تکههايي از ظروف سفالي، صدفهاي سوراخ شده که به عنوان جواهر مورد استفاده قرار ميگرفتند، ضايعات آهن و تيغهاي کوچک سنگي مخصوص بريدن يا حجاري کردن کشف شد.
وي با اشاره به اين که آب موجب شسته شدن سطح شني و آشکار شدن اين اشياي باستاني شد، افزود: محوطههاي ساختماني متعددي در اين منطقه وجود دارد که به احتمال زياد ميتوان آثار تاريخي بسياري در آنها يافت.
به گزارش ميراث آريا، هرچند باستانشناسان اعلام قدمت دقيق آثار را منوط به بررسيهاي آزمايشگاهي ميدانند، عدهاي اين اشيا را متعلق به 2هزار تا 7 هزار سال پيش از ميلاد مسيح اعلام کردهاند.
ب/109
انتهای پیام/