اين آب‌راه‌ها که شبيه شبکه‌هاي حمل و نقل زميني بودند، با جاده‌ها و رودخانه‌هاي کوچک به هم متصل مي‌شدند و مسيري مستقيم را به سمت آنکور طي مي‌کردند.
به عقيده باستان‌شناسان 5 تا 10 ميليون سنگي که براي ساخته شدن معبد آنکور وات و ديگر بناهاي شهر تاريخي آنکور در کامبوج مورد استفاده قرار گرفت، در فاصله قرن‌هاي نهم تا سيزدهم از اين مسير منتقل شده بود؛ مسيري 90 کيلومتري که از درياچه «تونل ساپ» آغاز و به رود « سيم ريپ» ختم مي‌شد.
به گزارش ميراث آريا، خمرها در ساخت آب‌راه‌هاي بزرگ مهارت ويژه‌اي داشتند. سيستم جمع‌آوري آب و هيدروليک موجود در معبد آنکور که به دست خمرها ايجاد شده و پس از گذشت صدها سال همچنان منحصر به فرد باقي مانده است، اين موضوع را نشان مي‌دهد.
ب/109
انتهای پیام/
