ديرينه‌شناسان در اين کاوش و پس از بررسي شن سواحل موريتاني در اقيانوس هند نشانه‌هايي از ماده‌اي به نام «زيکرون» که کريستال‌هاي ريز سيليکات زيرکونيوم است را کشف کردند که نشان از فرسايش خاک در دوره‌هاي گذشته مي‌داده است.
دانشمندان با اشاره به اينکه زيکرون در حدود 600 ميليون سال پيش کريستال شده است، فوران‌هاي آتشفشاني در عمق دريا را دليل اصلي به وجود آمدن قاره‌هايي کوچک در سطح دريا اعلام کردند.
با توجه به آثار به دست آمده و از آنجايي که پوسته عمق اقيانوس هند سه تا پنج برابر ضخيم‌تر از ميانگين ضخامت پوسته زمين است، ديرينه‌شناسان وجود داشتن قاره موريسيا در اين منطقه را محتمل اعلام کردند.
محققان بر اين باورند که وسعت احتمالي قاره موريسيا نزديک به سه برابر بزرگتر از جزيره کرت بوده است.
به گزارش ميراث آريا، اسناد زمين‌شناسي حاکي از آن است که قاره موريسيا در حدود 2 هزار ميليون سال پيش به وجود آمده و 85 ميليون سال پيش نيز ناپديد شده است.
/109
انتهای پیام/
